Türk Sanayici ve İşadamları Derneği (TÜSİAD) Başkanı Muharrem Yılmaz dersini çalışmış. Yeni vitriniyle medyanın önünde adeta şov yaptı. TÜSİAD bu defa İstanbul-Anadolu dengesini iyi harmanlamış. Hafif bile olsa değişim, hükümet nezdinde TÜSİAD'ı daha da "itibarlı" kılacak.
Ancak Ankara nezdinde memnuniyet yaratacak yeni yönetim kurulu tablosu AK Parti'nin tabanı için geçerli değil. Siyasi hısım gibi gözükseler de hasım onlar!
Yaratılan katma değerin yüzde 55'i TÜSİAD üyelerine ait. 600 üyesiyle ülke genelinde 4 bin 500- 5 bin işletmeyi temsil eden TÜSİAD, ithalatın tamamını, ihracatın yüzde 85'ini yapıyor. Kamu ve kayıtdışı hariç istihdamın yüzde 55'ini sağlıyor.

***
AK Parti'nin tabanı ile TÜSİAD'ın üyeleri arasında her zaman kaynakların paylaşımına dayalı ciddi bir rekabet var.
Kabinenin cari açık korkusuyla ithalatı, kredi genişlemesini sınırladığı dönemde kim öne çıkacak, kaynaklar nasıl kullanılacak, önemli.
Merkez Bankası adeta ekonominin tek patronu gibi görünüyor.
Rezerv yönetiyor. Döviz ve faizde fiyat belirliyor. Hatta Eximbank'ın Kredi Komitesi'ne bile oturdu.
Türkiye "limitli kotayı" sevmiş görünüyor. TÜSİAD açık açık söyleyemiyor ama durumdan memnun değil! Banka sahibi olan üyelerinin çoğu Rekabet Kurulu'nun önünde. Başkan Yılmaz, "Kamunun makro ekonomik çerçevesine bağlıyız" diye konuşup durumu idare ediyor.
O yüzden kaynakları kimin kullanacağı da çok daha önemli hale geliyor.
Bu durum AK Parti'nin tabanıyla TÜSİAD üyeleri arasındaki rekabetin boyutlarını tırmandırıyor.
***
Önceden TÜSİAD'ı nobran, ideolojik bulur, "nüfuzu yüzünden kaynakları kullanıyor" diye konuşurduk. Anadolu sermayesini temsil eden TUSKON ve MÜSİAD'a ise muhafazakâr ve halkçı gözüyle bakıldı hep. Anadolu geldi, TÜSİAD'a yerleşti. Şimdi ithalat ve kredi genişlemesinden yani kotalardan, nüfuzlu diye eleştirdiğimiz TÜSİAD üyeleri mi yararlanacak? Yoksa TUSKON ve MÜSİAD üyeleri mi? Siyasetçi bunu nasıl kalibre edecek?
Mesele bu.
İktisat, para ve mal hareketlerinin serbestçe belirlendiği, gerçek iktisat ise para ve mal hareketlerinin nüfuzla belirlendiği ortamdır. Üretim mi? Popülizmi? Yani şehirlerin etrafındaki ticaret ve sanayi kesimi mi ya da tarım kökenli yeni zenginler mi?
Seçimi siyasetçi yapacak.