Bodrum, inişli çıkışlı büyük aşkınız gibidir. Her an ne yapacağı belli olmaz, kaygan zemindir. Sırf bu yüzden yine de dönüp dolaşıp ona gidilir.
Çeşme; dinlenmiş, demlenmiş, huzur veren, ara sıra hafif hafif esen biricik sevgilidir.
Biraz şefkatli annedir, biraz mızıkçı çocuk...
Bodrum'da bir uçtan bir uca git git bitmeyeceği için arabasızlık işkencedir. Taksi fiyatları cızzz'dır. Çeşme'de diyelim Alaçatı'ya yerleşen bir tatilcinin arabası olmasa da seyrinden bir şey eksilmeyecektir.
Çeşme'nin rüzgârı en sıcak yaz günlerinde bile kızgın kumlardan serin sulara atlamışsınız gibi bir hissiyat verir. Bodrum'da rüzgâr kesildi mi 'Yandım Allah yandım, yandırma beni'dir.
Bodrum'da paparazziler sabah kahvaltısını takiben Türkbükü Divan Palmira'nın önünde konuşlanır, Çeşme'de ise akşam vakti Alaçatı sokaklarında paparazzilerle kaynaşılabilir.
Son yıllarda Alaçatı'da moda fevkaladenin fevkinde gelişmiş durumdadır, İzmirli genç modacıların rengârenk tasarımları kadınlar tarafından kapışılmaktadır.
Bodrum'da ise birkaç İstanbul markası dışında alışveriş adına dikkate değer hiçbir şey bulunmamaktadır. Hele Türkbükü bu konuda tam bir felakettir.
Bodrum Fenerbahçe misalidir, Çeşme Beşiktaş, Alaçatı da Galatasaray.
Çeşme'nin deniz börülcesi, otlu mezeleri, midye dolması, gevreği, lokması, kumrusu Bodrum'dakilere sekiz çeker. Bodrum'un da günbatımı. Özellikle Gümüşlük'teki Limon'dan...
Bodrum'da tekneyle çıkmak koy koy zevktir, tatilcinin koyverip gidesi gelir. Çeşme'de böyle bir durum söz konusu değildir.
Bodrum'a yazılmış şarkılar vardır. Bkz ilk akla gelenler: MFÖ 'Bodrum Bodrum', Akrep Nalan 'Halikarnas' ve bu yıl Hande Yener 'Bodrum'. Çeşmeciğimizin hafızalarda yerleşmiş bir tanecik şarkısı yoktur. Hemen yazılmalıdır.
Çeşme futbolcuların mekânıdır, Bodrum yağmurda kalmış playboyların.
Bir kısım entel kardeş Bodrum'a gidenlere komple komple komple kıldır, Çeşme'ye gidenlere de bir tutam anlayış barındırarak burun kıvırır.