Mizacı, saha kenarındaki duruşu bir futbol adamından ziyade kendi halinde sakin bir aile babası... Oysa herhangi bir teknik direktörden daha fazlası. Başarının parayı, paranın başarıyı çektiği, zenginin daha zengin olup makası açtığı bir dünyada, bu acımasız döngüye futbol zekasıyla direnen tek tük adamdan biri o... Tıpkı 2013'ün süper gücü Bayern Münich'e kafa tutan Borussia Dortmund'un eksantrik lideri Klopp gibi, tıpkı Real Madrid-Barcelona düopolüne, beşte bir gelirle çomak sokan Atletico Madrid'in Simone'si gibi, ekonomik gerçeklere saha içi formüllerle meydan okuyor İspanyol Roberto Martinez de...
EKONOMİK OLARAK UMUTSUZ VAKA
Şu sıralar Everton'ı muzaffer günlerine döndürmek tek derdi... Üst üste Manchester United- Arsenal deplasmanlarından dört puan çıkardı. Ama bu sessiz sakin adam 2009'da devraldığı Premier Lig'in en mütevazı takımlarından Wigan Athletic'te göstermişti zaten farkını. 2005'te Premier Lig'e çıkan Wigan, 25 bin kişilik stadın ancak üçte ikisini doldurabiliyor, stat geliri olarak ligin yarısında kalıyordu. TV ve ticari gelirleri desen, o da rakiplerinin yarısıydı. Hesapladılar, bu kadar kısıtlı bütçeyle ligden düşme ihtimalleri yüzde 44'tü. Yani diğer takımları bekleyen riskin üç katı. Dahası, futbola aktarabildikleri fon artmadığı sürece her sezon bu oran daha da artıyor, yüzde 90'ları buluyordu. Martinez matematiğe, ihtimal hesaplarına ve futbolun acı gerçeklerine meydan okudu, anti-futbolla değil, taşı sıkıp taktik çıkararak takımı ligde tuttu. İlk iş olarak elindeki kısıtlı ateş gücüne en uygun planları uyguladı. 4-3-3 ya da 3-4-3 arasında çok rahat geçiş yapabilen 'esnek' bir takım yarattı. Çok daha donanımlı rakiplere karşı ayağında top tutmanın macera olacağını biliyordu, talebelerini kontra ataklarda uzmanlaştırdı.
ÖLÜMCÜL KONTRALAR VE SNIPER'LAR
Ortalama bir Premier Lig takımından iki kat fazla gol buldular yıldırım taarruzlardan. Tek plan yetmezdi elbette oyuna tutunmak için. B planı olarak da frikikleri seçti. Antrenmanlarda sürekli frikik çalıştırdı. Transferde, 'sniper'larla donattı takımı. Gollerin ancak yüzde 6'sının frikikten geldiği bir ligde, bu keskin nişancılar sayesinde serbest vuruşlardan ortalamanın dört katı gole ulaştı. Her ortama, her plana ayak uyduran takımına ve sahada başvurduğu taktiklere bakarak Martinez'in oynattığı futbola 'gerilla futbolu' denmeye başlandı Ada'da. Wigan, 2013'te Premier Lig'e veda etti. Ama o seneyi de hem de finalde Manchester City'yi alt edip kupa zaferiyle süsledi. 'Gerilla'ya bu sezon başı geldiği Everton'da önceleri burun kıvırdılar, "Altından kalkamaz, deneyimsiz" dediler. Ama sahadaki oyun ve sonuçlar çok kısa sürede bitirdi homurtuları. 'Maviler'de tek planlı bir adam olmadığını kanıtlıyor İspanyol hoca. Takımı İspanyollaştırıyor, "Top sizde olduğu sürece savunma yapmanız gerekmez zira sahada tek top vardır" diyen Cruyff'un yolundan gidip, geçmiş sezonların aksine topa sahip olarak defans yapıyor. Eldeki malzemeye en uygun felsefeyi adapte ediyor. Bu haftaya kadar sadece bir kez kaybetti. Hem zor yeniliyor hem de güzel, akıcı futbol oynuyor.
OLİGARKLARA, ŞEYHLERE MEYDAN OKUYOR
Manchester City'nin dörtte biri, Chelsea'nin yarısından az transfer bütçesiyle zirveyi zorluyor. Pas ustası Arsenal'i üstelik de rakip sahada pasa boğdu, 1-1'le elinden kaçırdı. Manchester United'ı 21 yıl sonra deplasmanda dize getirdi. Bonservislerine gücünün yetmeyeceği Lukaku, Deulofeu gibi yetenekleri kiralayıp nokta atışı yaptı. Martinez'in elinin değdiği gençlerdeki gelişimi gören diğer takımlar artık sıraya giriyor, fırsat veremedikleri yıldız adaylarını Everton'a kiralamak istiyor. 135 yaşındaki Everton o eski şaşaalı günlerini arıyor uzun zamandır. En son lig zaferinin üzerinden 25 yıl geçti. 1995'ten beri de hiç kupa gelmiyor Goodison Park'a... Ve henüz 40 yaşındaki bu genç adam, Rus oligarklara, Arap şeyhlerine meydan okuyor futbol zekasıyla. Bir yandan da birkaç süper gücün oyuncağı haline gelmeye başlayan futbolun âşıklarına umut aşılıyor. "Enseyi karartmayın" diyor: "Futbol 90 dakika ve Che Guevara'lar bitmez bu oyunda..."
