Ah güzel ülkem! Hep kendi içine öten kuş gibi. Hep kendi rüzgarıyla yorgun. Olan, mazlumlara oluyor; küçük kara balıklara, güzel çocuklara oluyor. Umarım, sevgili Ünal Ersözlü'nün yeni şiir kitabı Kapıyı Çalıyorum'da dediği gibi 'ölüm nedeniyle kapalı' günlere dönmeyiz. Dağda Ölen Herkesin Şarkısı şiiri şöyle bitiyor: "...Acaba hangi cennette arıtacağız, genç ölülerin kırık yüzlerini/ Nasıl affedecekler, dilsizleşen ağzımızda sessiz bizi, hepimizi/ Yangın ışıltısındaki dumanlar, toz bulutları, kararan ne varsa/ Artık eskiyen acılarımızın çarpımının yaşı, bu yeryüzü kadarsa/ Ey insan, kardeş, ey asker, ey dağ çocuğu, aç ruhuna kalbini/ Ah ülkem, ölüm nedeniyle kapalıyız; indir bütün kepenklerini." Ben hâlâ kapıların çalınacağından umutluyum. AK Parti'nin, Hatip Dicle sorununun çözümüne öncülik etmesini; BDP'nin boykottan vazgeçmesini bekliyorum. Ve umarım kapılar açılır, açarsınız, açarlar.