Galatasaray maça çok yüksek tempolu, yoğun bir pres ile başladı. Fenerbahçe yediği gole kadarki sürede ne topa sahip olabildi ne de rakibini bozabildi. Arka arkaya duran toplar kazanan ve Hamit ile bir topu da direkten dönen Galatasaray sonunda skor avantajını yakaladı. Bu golden kısa süre sonra Fenerbahçe kendine gelip, derbi oynadığını hatırlayıp, önce dengeyi kurdu ardından da kendi pas trafiği ile hücuma çıkma klasiğini sahaya yansıtmaya başladı. Hasan Ali ile de beraberlik geldi... Bu golün ardından Fenerbahçe tam oyunu istediği şekle getirmişken ağır gelişen bir atakta iki ön libero Meireles ve Mehmet Topal 18'in önünde bulunmaları gereken yerde olmayınca mecburen yardıma gelen Cristian'ın sebep olduğu frikikte Selçuk mükemmel bir gole imza attı.

SOW İKİ STOPERE TESLİM
İkinci yarıda Fenerbahçe'nin işi zordu, mecburen riske girecek, Burak ve Umut'a da Galatasaray ataklarında istedikleri ortam gelecekti.
Fenerbahçe gene topa fazla sahip olmaya başlayıp ataklara çıkıyordu. Ama Sow'un iki stopere teslim oluşu, kalabalık savunmanın arasına orta saha oyuncularının ve kenar adamlarının girmesine olanak vermiyordu. Bu arada tahmin ettiğim gibi Aykut Kocaman ilk hatalı hamlesini yaptı. Fizik ve üst düzey maç eksiği olan Sezer kesinlikle bu derbinin oyuncusu değildi. En azından Krasiç oyuna girdiğinde, Sow'u çıkarıp Kuyt'ı santrfora çekmeliydi Kocaman. Ama bunu da yapmayacağını zaten çok iyi biliyordum. Ondan sonra da zaten Fenerbahçe'nin yapacağı çok fazla bir şey kalmamıştı.
Galatasaray da takım savunması ile fazla zorlanmadan çok önemli bir üç puanın sahibi oldu. Ama onların da bu galibiyete rağmen ciddi biçimde eleştirilmesi gereken tarafları vardı. Risk alan, yapılan değişikliklerden sonra iyice oyundan düşen ve ardından da son bölümde 10 kişi kalan rakipleri karşısında hazırlanmış bir pozisyona giremediler. Halis Özkahya, bir tek orta alanda Meireles'i sinirlendiren Yekta'nın açık faulünü devam ettirmenin dışında yardımcıları ile birlikte çok başarılı bir yönetim gösterdi.