Dün geceki kupa finalinde, iki takımın da öncelikle 'birbirini oynatmama' prensibi içerisinde kontrollü kaldıkları bir ilk devre izledik. Mancini bu maçta üçlü defans uygulattı.
Bunun mantığını hiç anlamadım.
Çünkü Eskişehir tek santrfor oynuyor.
Üstelik tek santrfor Kamara bu görev yerinin özelliklerine sahip değil.
Bu yanlış uygulama yüzünden kenarlar boş kaldığından Eskişehirspor'un etkili sol kanat oyuncusu Erkan Zengin'e elverişli bir ortam doğdu. Ama Erkan sol kulvarda girişimde bulunmasına rağmen bencil hareketleri yüzünden takımına üretkenlik sağlayamadı. Sağ kulvarda da Özgür Çek'ten hiçbir katkı gelmedi.
Galatasaray kopuk kopuk bir futbol sergilemesine ve rakibinin topla oynamasına çok fazla izin vermesine rağmen kalesinde ciddi tehlike yaşamazken, Burak'la da iki önemli gol girişiminde bulundu.

CİDİ TEHLİKE BİLE YAŞAMADI
İkinci yarıda Özgür-Necati değişikliğiyle Kamara gerçek yerine geçince hücumda daha etkili ve oyuna hükmeden bir Eskişehir izledik. Ama çok önemli bir handikapları vardı. Çünkü Erkan Zengin 'one man show'a yani tek kişilik gösterisine devam ediyordu. Bu arada G.Saray bir pozisyon buldu. Onu da gecenin en verimsiz oyuncularından Sneijder gole çevirdi. İşte kaliteli, yetenetli ve deneyimli oyuncu farkı:
Finale tek hareketle damga vurdu. Bundan sonra G.Saray maçı istediği gibi öldürdü. Ciddi tehlike yaşamadan da kupanın sahibi oldu. Ben Galatasaray'da en çok sürekli pres yapan, kale içinden bir gol çıkaran, ardından çok önemli bir tehlikeyi takipçiliğiyle son anda engelleyen Yekta'yı beğendim. Eskişehirspor'un dün gece de istediğini alamayışı beklenmeyen bir sonuç değildi.

Eskişehir'in önemli bir handikapı vardı: Erkan Zengin'in 'one man show'u...