"Dünyanın en güzel yemeği herhalde bu olmalı" dedim yüksek sesle.. Yaşamdan Dakikalar ekibi sezonu açış için toplandık, İstanbul Modern'de.. Sunay, Haşmet, Nebil, ben ve yapımcımız Pertev.. Hem Gökşin Ağabey'in fotoğraf sergisini gezeceğiz, hem de terasta yemek yiyeceğiz..
Oya (Eczacıbaşı) bir defasında "Dünyanın en güzel müzesi miyiz bilemem ama, dünyanın en güzel manzaralı müzesiyiz" demişti.. Aynen öyle.. Önümüz Boğaz.. Karşımızda Topkapı, Ayasofya, Sultanahmetli o benzersiz manzara.. Ertekin, Ogan, Orhan da eklenmiş bize.. Ve Kazım Baba.. Los Angeles'tan yıllık tatile gelmiş..
Rasim de özel döktürmüş sanki yemekleri o gün.. Modern'in restoranı da onda.. İşin başına kızı Bahar'ı geçirmiş.. Avrupalarda, Amerikalarda okumuş, nasıl iyi yetişmiş bir pırlanta o da, Loft'un başındaki oğlu Umut gibi.. Başka çocuğu yok Rasim'in
"Yahu sen nasıl Karadenizlisin.. Orda 9'dan az olmaz.. Böyle müthiş bir fabrika, ikide durur mu?.." dedim gülerek..
Muhteşem bir manzarada lezzet cümbüşü içindeyiz ya..
"Dünyanın en güzel yemeği" dediğim, o zaman işte.. Nebil homurdandı.. Haşmet'le tam karşımda oturuyorlar, onların sırtı manzaraya dönük..
"Sizin için güzel, manzaraya doğru oturuyorsunuz!.."
"Farkında olsan, senin için daha güzel" dedim.. "Biz manzaraya karşıyız, doğru.. Oysa sen, mutluluğa karşı oturuyorsun."
Manzara ne zaman gelseniz orda.. Oysa mutlu insanlara karşı oturmak öyle zordur ki, hayatta..
Yemek cümbüşü bitti, tatlı tamburası başladı.. Rasim demek, kazan dibi demek benim için.. Hamle ederken, Bahar karıştı..
"Bademli sufleyi deneyin.. İlk defa yaptık biz de.."
Bahar ve mutfak ekibi birlikte yaratmışlar bu lezzeti..
Ama ne lezzet.. Eğer İstanbul Modern'e gidip bu Badem Sufle yemedi iseniz, lezzet denen duyunuz hala aç demektir..
Böyle bir şey olmaz..
Böyle şey olmadığı için de anlatılmaz.. Siz gidin.. Siz tadın..
İndik aşağı.. 80 yaşındaki genç adam, dünyaca ünlü Türk gazeteci Gökşin Sipahioğlu'nun fotoğraflarına bakmaya..
Gökşin ağabey bizim milli gurur, milli anıtlarımızdan.. 1956'dan bu yana, dünyanın girilmesi en zor, yaşanması en kötü olan ülkelerinde çalıştırmış kamerasını ve nasıl hala yaşayan "İnsan Manzaraları" çekmiş..
Böyle şey de olmaz..
Yani..
Bir İstanbul Modern yapmanız şart.. Gökşin Ağabey ve Bahar'a konuk.. Hâlâ görmediyseniz, Fahrünisa Zeyd de cabası..
Harika bir gün eklersiniz yaşamınıza..
***
Bir de hafta sonu tavsiyesi.. Nostaljik.. Haliç'te Balat'a çekilmiş duran eski Galata Köprüsü'nde gene "İstanbul Tasarım Haftası" var. Açıldığı gün gezdim.. Harika.. Ama itiraf etmek isterim ki, bana sergiyi iki harika kız gezdirdi. Haftayı organize eden DDF'ten Nil ve stajyer asistanı Aslı.. Böyle şirin, böyle cıvıl cıvıl iki genç kızla insana cehennem bile güzel gelir ya..
Şaka.. Sergi gerçekten gezilmeye değer.. Çok özenilmiş, çok uğraşılmış..
Benim doruklarım mı?..
Addresİstanbul İstanbul'un bu müthiş ev yaşam adresinin sergideki minik simgesini mutlak görmeniz gerek..
Çanakkale Seramik'te Can Yalman'ın sürüngenler serisi var.. Yılanlar, timsahlar, kertenkeleler nasıl seramik tasarımı olmuşlar.. Müthiş..
Braun tasarımda 50'nci yılını kutluyor.. Burada da..
Cam Ocağının önüne fazla vakit ayırın. Orada camı üfleyip semazenler yapıyorlardı.. Daldım gitti. Öyle usta üflüyor ve şekillendiriyor ki camı..
"Campiyon" dedim.. "Bu usta Campiyon.."
Ve de sevgili Reha kardeşim.. Geçen yıl masalar ve sandalyeler tasarlamıştı.. Bu defa "Türk olmak" koymuş adını çalışmalarının.. Göktürklerden bugüne, Türk yaşamının simgelerini tişörtlere aktarmış..
Onu size ayrıca yazacağım.. Dedikleri ilginç çünkü.. Bugün yerim bu kadar, adını anamadıklarım alınmasın. Bu hafta sonu Galata Köprüsü'ne ailecek saatler ayırın.. Gezin.. Sonrası için iki durak.. Ya köprüdeki Ariston bahçesi.. Dinlenmek ve serinlemek için.. Ya hemen karşıda Mangalda Fasulye.. En güzel kuru fasulye.. En güzel yoğurt ve geri kalanlar.. Harika bir yemek olur..
