HAYATTA en sevdiğim dostlarımdan biridir Artun Ünsal.. Daha 16, 17 yaşlarında, atletizme meraklı bir kolej öğrencisiyken tanıdım onu.. Ben sadece 3 yaş büyüktüm ama, yeteneksiz olduğumdan atlet değil, gazeteciydim.. Her gün içlerindeyim ya.. Genç Hıncal'ı, Genç Milli takıma menecer yaptılar.. Türkiye Yunanistan Genç Milli Yarışması için Atina'ya gittik..
Benim 4x100 takımımdan iki filozof yazar çıktı iyi mi?. Bayrağı götüren birinci adam Artun'du.. Getiren, sonuncu adam da Herkül Milas.. Sonra Yunanistan'a göç etti Herkül, adına bir "l" daha ekleyip Millas oldu..
Artun, Paris'te hukuk okudu.. Doktora yaptı.. Öğretim üyesi oldu. Gazeteci oldu. Türk gazetelerinin Paris, Paris gazetelerinin (Le Monde mesela) Türkiye muhabirliğini yaptı. Yığınla üniversitede hocalık yaptı..
Köşe yazarı oldu.. Gurme oldu, yemek yazarlığı yaptı.. Arada kitaplara başladı..
Siyaset ve Anayasa Mahkemesi/ Kent ve Siyasal Şiddet/ Benim Lokantalarım/ Süt Uyuyunca, Peynir/ Ölmez Ağacın Peşinde, Türkiye'de Zeytin ve Zeytinyağı/ Kamil ile Meryem'e Dair/ Anadolu'da Kan Davası/ Silivrim Kaymak, Türkiye'nin Yoğurtları/ Tribün Cemaatinin Öfkesi/ Nimet Geldi Ekine, Türkiye'nin Ekmekleri/ Umuttan Yalnızlığa TİP 1961-1971/ Boğazın Beş Efendisi, Lüfer, Palamut, Levrek, Tekir ve İstavrit'e Dair..
Yani bir ömre bu kadar şey nasıl sığar?..
Adam maratoncu değil ki, sprinter.. Hızlı yaşıyor, hızlı yazıyor demek..
Son kitabı İstanbul'un Lezzet Tarihi (NTV Yayınları.. Teşekkürler NTV'ye de..)
"Yemek" adı altında tarih anlatıyor Artun.. Filozof Artun.. Yani, tarih ancak bu kadar lezzetli olur..
Alın tadın!..
