AÇIK Hava Tiyatrosu'nda yaşadığım en güzel gecelerden biriydi.. Bir Sunay anlattı.. Bir Ferhat söyledi.. Doyamadım.. Sunay'a da, Ferhat'a da doyamadım.. İki buçuk saat, iki buçuk dakika gibi geçmiş, farkında değilim.. Bittiğinde açtım.. Yeniden başlasalar, üstelik yeni şeyler de söylemeseler, az önceki programı tekrar etseler, sabaha kadar oturur bir daha dinlerdim, öylesi..
Nasıl müthiş bir şov..
Bir yanda Sunay Akın anlatıyor.. Akla hayale gelmez araştırmacılığı ile nelerden, neler buluyor, birbirine bağlıyor ve anlatıyor.. Ama nasıl anlatıyor.. Ahir zaman meddahı adam.. Anlatmıyor, yaşıyor.. Yaşatıyor..
Bulduklarını dinlerken "Vay be" diyorsunuz.. Araya kattığı mizaha gülüyorsunuz.. Sonunda bir sürpriz tokadı var mutlak.. Yere serilip kalıyorsunuz..
Aya ilk inen adam Armstrong'u televizyonda sinemada bin defa seyretmişiz.. Ama oradaki ironiyi kaçımız fark edip, güldük..
Koca ekrana resim yansıyor.. Kapsül aya konmuş.. Merdiven sarkmış, Armstrong sırtı dönük iniyor ve Sunay "Bakın" diyor.. "Çağın teknolojisi insanı aya göndermiş, tamam.. Ama iniş gene 100 bin yıllık merdivenle.."
Sonra Ferhat alıyor sazı eline..
Sunay'ın anlattıklarına yakışan bir enfes şarkı..
Kanuni'yi anlatıyor mesela Sunay ve Ferhat o emsalsiz Osmanlı şarkısına giriyor.. "Dök zülfünü meydane gel.." Sunay, insan hayvan dostluğu üzerine göz yaşartan şeyler anlatıyor.. Ömür geliyor sahneye.. Hayvanseverliğin bayrağını taşıyan Ömür.. Ferhat'la düet yapıyorlar..
Daha neler neler.. Bu arada beni de ağlatıyorlar..
Ekranda Ahmet'le Lütfiye Hoca.. Kuzenim ve yengem.. Sunay, iki Kışlalı'nın bir anekdotu ile lafa giriyor.. Sonra anlatmaya başlıyor..
Ahmet Kültür Bakanı.. Devlet Operası, galaya hazırlanıyor, ama yapamayacak.. Çünkü bale pabucu yok.. Eski pabuçlarla prova zor.. Nerde gala yapılacak..
Devir sıkıntı devri.. Döviz yok.. Yazılacak Maliye Bakanlığı'na.. Tahsisat alınacak.. Yazılacak Merkez Bankası'na.. Döviz çıkarılacak.. Sipariş edilecek Rusya'ya.. Gelecek gümrüğe.. Gümrük yatacak, pabuçlar alınacak.. Ölme eşşeğim ölme.. Üç sene sürer..
Ahmet çözümü buldu.. Bir bahane, Sovyetler Birliği gezisi yarattı.. Oraya gidecek.. Hediyeler de götürecek.. "Bize bale pabucu lazım" diyecek.. Adamlar da üç otuz para.. Onu da almayacaklar zaten.. Dönüşte bakan valizleri aranmaz nasılsa.. Gümrükten de geçecek ve Devlet Balesi galasını yapabilecek.. Beni aradı Ahmet.. O sıralar Amerika'ya gidip geliyoruz ya.. Kocaman bir bavulum var.. Amerikan hava şirketleri kiloya değil, bavul sayısına bakıyorlar. En büyük boydan almışım.. "Şu senin büyük bavulu bana ver.. Bale pabucu doldurup getireceğim" dedi.. Verdim. Doldurdu getirdi Ahmet.. Devlet Balesi de galasını yapabildi..
Bir balerin elinde benim bavulla sahneye gelmez mi?. Sunay iki gün önce bin masalla benden bavulu almış.. Nerden öğrenmişse, bu hikayeyi anlatacakmış meğer.. Ferhat'ın fevkalade lirik bir şarkısı eşliğinde balerin dansa başlamaz mı.. Eline aldığı bavul açılmaz mı?. İçinden bale pabuçları yerlere saçılmaz mı?.. Kız bir çift pabucu eline alıp, bana fırlatmaz mı?..
Ağlamaz da ne yaparım?.
Ağlamak güzeldir.. Süzülürken yaşlar gözünden, sakın utanma ha!..
Allahtan tam o sırada ara verdiler de, ikinci yarıyı izleyebilmek için kendimi toparlama fırsatım oldu..
