"Seni seviyorum Eda" diye bir çığlık attım ve sonra kendi kendime gülmeye başladım..
Evde yalnızım ve nefesim kesilmiş halde ekrana bakıyorum.. Hayatta en sevdiğim insanlardan biri Türker Ağamla (İnanoğlu) yemeğe çıkacağız.. Türker Ağam, İstanbul'un en kenarda köşede kalmış lezzetlerini keşfetmekte ustadır. Arar, seçer, çağırır.. Akşamüstü saatlerinde kız voleybol takımımız da Rusya ile oynuyor.. Niyetim hazırlanırken, laf ola maçın başına şöyle bir bakmak..
Rusya, kadın voleybolu deyince öyle bir ekol ki.. 4 Olimpiyat, 6 Dünya, 17 Avrupa Şampiyonluğu var.. Tarihte yapılan 26 Avrupa Şampiyonası'ndan sadece ikisinde madalya alamamışlar.. Öyle bir dev..
Üç sette biter nasılsa.. Ama işte giyinirken, bir yandan yarım göz bakarım.. Netice nasılsa belli.. Sonunu beklemeye bile gerek yok..
Sonra her şeyi unuttum..
Bre aman.. Yahu nasıl oynuyor bizim takım?.. Koskoca Rusya..
Onlar koskoca, Türkiye dev.. Bir dünya kraliçesi Gomova başta, bir kayaya çarpmış Ruslar sanki..
Muhteşem bloklar.. Bloku aşan toplara, harika dalışlarla çıkarmalar.. Rusun akıllara seza smaçlarını sadece çıkarmakla kalmayıp, Türk atağına çevirmeler..
Ve de nasıl önlenmez ataklar..
Bir takım oyunu oynuyoruz ki, maddi manevi.. Birisinin hatasını bir başkası kapıyor mutlak.. Öyle fedakar, öyle hızlı, öyle uyanık hepsi.. Hata yapıp sayı kaybedenin etrafında öyle bir candan toplanıyorlar ki..
Neslihan Darnel.. Uzun sakatlıktan dönmüş, Türk Kadın Voleybolü'nün simge ismi, ikonu.. Daha tam oturmamış.. İlk iki setin en kritik anlarında nerdeyse sete mal olacak hatalar yaptı.. Neslihan'dan değil, en acemi kızdan beklenmez.. Sayıyı kazanmış gibi yüceltti arkadaşları anında.. Takımdaşlığa bakar mısınız?.. "Biz" olmaya bakar mısınız?.. O Neslihan, üçüncü setin yıldızı oldu, o moralle kendini bularak..
Brezilyalı hoca Marco Aurelio Motta harika bir "Takım" yapmış.. Ama benim gözüm, ilk defa izlediğim Eda'ya takılıyor..
Yahu bu ne güzellik?..
Bu ne zeka?..
Bu ne yetenek?.
Yukardaki resmen adil değil.. Bu kadar mı cömert davranılır birisine.. Ne inanılmaz sayılar alıyor, o koskoca Rusları şakır şakır avlayıp.. O metreler boyu Rus bloku ile kedi fare gibi oynayarak.. Servisler harika.. Savunma harika.. Eda harika!..
Top önünde yükseldiğinde, Rus bloku da öyle yükseldi ki, nasıl vursa geri dönecek smaç. Bize vurmuş gibi olacak.. Hiç aklımdan geçmeyen bir şey yaptı Eda o anda.. Dokundu topa usulca.. Bloka değdi top, çarpmadı. Çarpmayınca da bizim tarafda geri gelmedi. Rusa dokundu ve pis bir top olarak file ile blokun arasına, onların sahasına kurtarılmaz şekilde düştü.. Sayı bizim..
Zeka dediğim işte bu.. Yetenek dediğim işte bu..
Resmen verdiğimiz sayı, aldığımız sayı oldu, çok kritik bir anda.. O zaman bağırdım işte "Seni seviyorum Eda" diye.. Bağırdım da niye güldüm?..
Benim spor yazarlığına başlamam, kız voleybolu ile.. Bir gün anlatırım..
O zaman delifişek günlerim.. Mülkiye'de okuyorum, ama hayatım Kolej önlerinde geçiyor.. Kolej'in bütün kız voleybol takımına da aşığım.. Dayım Necati Bilgiç, İstanbul'da Öz Fenerbahçe dergisi yazı işleri müdürü.. Bana dandik bir muhabir kartı yolladı.. Dandik ama, o zaman kız maçına erkek seyirci yasak.. Gazeteci serbest.. Ben o dandik kartla her hafta sonu sabahın köründe o zaman Gazi Eğitim olan, bugünkü üniversitenin salaş salonuna giriyor, aşklarımı yakından izliyorum..
Bendeki "Voleybol aşkı" aklıma geldi o anda.. Gel de gülme..
Eda muhteşemdi.. Ya ötekiler.. Maçı bitiren sayı.. Hani "Su çıkartır" derler, öyle çaktı Rus.. Ama Gülden nasıl daldı, nasıl uzandı, nasıl çıkardı o topu?.. Mucize.. Daha da mucize.. Çıkarmakla kalmadı. Hücuma sokacak bir pas haline getirdi, pasöre.. Özge, sırtı Rus sahasına dönük. Gülden'e bakıyor çünkü.. Top yüksek ve fileye çok yakın geldi. Olacak o kadar.. Kızın çıkardığına şükretsinler.. Ruslar filenin dibinde ikişer metre boyla bekliyor.. Özge'nin nerdeyse tam filenin üzerinde, onların ellerinin dibinde smaçöre pas kaldırması öyle ama öyle zor ki..
Ama akıl almaz bir iş yaptı Özge.. Kızın kafasının arkasında da gözleri var.. Ruslar smaç, blok ve savunma için öne çıkmışlar.. Servis çizgisi boş geride.. Herkes "Özge kime kaldıracak" derken, havada döndü 9 numaramız ve topu iki eliyle, karşı sahanın ta en gerisine, çizginin hemen oraya, kimsenin yetişmeyeceği yere koydu adeta..
Sayı!.. Set ve Maç!..
3-0 bitti maç, tahmin ettiğim gibi..
Ama Türkiye: 3.. Rusya: 0!..
