Ah Besim Hocam..
"Besim-i Mütebessim" derdik biz Tüllap ona..
Okulun sevgililerindendi.
Mezuniyetten yıllar sonra Evin Hocam buluşturdu bizi yeniden..
Boğaziçi Üniversitesi Albert Long Hall konserlerine her çarşamba şaşmaz gelirdi. Sevgili eşi Gülen Hanımefendi (Saygı sözcüğü değil, bu kelime ne ifade ediyorsa, fazlasıyla oydu) ile el ele tutuşarak. Yerime oturmadan önce hocama koşar, elini öperdim..
Bana "Anılarımı yazıyorum" derdi.. Teşvik ederdim.
Sevgili dost Tevfik Güngör Uras'ın deyişi ile üç şapkalı, bilim adamı, planlamacı ve politikacı Besim Hocamın öyle görmüş geçirmişliği, öyle deneyimleri vardı ki, bunlar gelecek kuşaklara kalmalıydı.
Sezon sonu konserleri yaklaşırken Gülen Hanım elinde bir kitapla geldi, Albert Long Hall'e..
Bana uzattı..
"Besim Hocanın ömrü anılarını tamamlamaya yetmedi.
Ama sonunda bitirdik" dedi..
Hocamın çalışma odasını dolduran yığınla belge ve tuttuğu yığınla notu elden geçirmiş.
Gülen Hanım ve bitirmiş.
Hüseyin Aldoğan da yayına hazırlamış.
"Hayat Bir Armağandır" adı kitabın..
Besim Hocam, Hayatın biz dostları ve tanıyanlarına bir armağandı gerçekten..
İç kapağında Besim Hocamın sözleri var.
"Bu kitabın sadece bir yaşam öyküsü değil, bir tür belgesel olmasını istedim" demiş.
Olmuş Hocam olmuş..
Eline, diline, yüreğine sağlık.
Sevgili Gülen Hanıma da bin teşekkürler.
(Cinius Yayınları/ www. ciniusyayinlari.com )