Bu arada bendeniz ailemle birlikte seyahatteyim. "Ramazan bir fırsat, İstanbul çok sıcak" dedik düştük aracımızla yollara.
İlk kez böyle bir şey yapıyorum. O nedenle çok mutluyum (Şimdi bunu da bana saldırı malzemesi olarak kullanırlar. Mübarek Ramazan ayında millet oruç tutup, ibadet ederken Sevilay tatile çıkmış. Utanmadan bir de bunu yazıyor derler. Valla desinler hiç umurumda değil. Yalanla dolanla işim olmaz! İbadet edene de, oruç tutana da saygım sonsuz ama ben oruç tutmuyorum. Kimse kusura bakmasın millet ibadette diye de ben kendimi kasacak değilim. Tamam oruçlu insanın karşısına geçip şapırdata şapırdata dondurma yemem ama "herkesin ibadeti de, inancı da kendine" deyip yolumdan da şaşmam!)
Neyse...
Devam edeyim. Çarşamba günü Söke'ye vardık. Acar Çay Bahçesi denilen bir mekânda durdurduk aracımızı. Biraz soluklanalım, dinlenelim diye. Ancak o da ne! Birkaç dakika sonra etrafımızı horozlar sardı.
Nasıl efelendiler anlatamam size?
Korktum.
"İlahi adalet dedikleri bu olsa gerek! Demek ki 'Horoz Süheyl' yazıma çok alınmış hayvancıklar!" düşüncesi hasıl olunca bir söz verdim kendilerine... İşte o sözüm...
"Valla niyetim size hakaret etmek değildi! Billahi değildi! Kamuoyu nezdinde sizden ve hatta bütün dünya horozlarından özür diliyorum! Tövbe diyorum!"