Başbakan Yardımcısı Bekir Bozdağ'a bağlı bir oluşum var; "Yurtdışı Türkler ve Akraba Toplulukları Başkanlığı."
Yurtdışına göç eden yurttaşlarımızın hem bugüne kadar, hem de bugün, hâlâ yaşamakta oldukları sıkıntıları, sorunları aşmaları için onlara yardımcı olmak amacıyla kurulmuş oluşum son günlerde oldukça ilginç bir organizasyona ev sahipliği yapıyor. İşte ben de, göçün 50 yıl önce başladığından hareketle Almanya'nın çeşitli kentlerinde bir dizi etkinlik düzenleyen Başkanlığın çalışmalarını yerinde izlemek üzere Berlin'e gelenlerdenim.
Ancak Berlin Havalimanı'na iner inmez karşılaştığım muamele sonucu da, "Size 50 yıl değil, 50 saat dayanabilene helal olsun!" diyenlerdenim!
Hakikaten zor ve anlaşılması güç insanlar şu Almanlar!
Bakın. Atatürk Havalimanı'ndaki Duty Free'den, "zıkkımlanıyorum bari biraz daha ucuza zıkkımlanayım" deyip iki karton sigara aldım. Meğer, Almanya'ya ancak bir paket sokabiliyormuşsunuz. İstanbul'da biniş kartıma bakıp uyarı vermeden satış yapan Duty Free elemanının işgüzarlığı ayrı bir konu tabii ama aklınızda olsun ekstra her paket sigara için 35 Euro ceza kesiliyor Almanya'da! Ancak, "Tamam. Eyvallah. Kuralları bu. Ne yapalım" filan deyip geçecekken, "Valizinizi de açacağız" demeleri mutsuz sonun başlangıcı oldu. Şüphe duyduysa yoklasın! Kesinlikle itirazım yok! Ama söz konusu uygulamanın uluorta yapılması, bütün ahalinin gözleri önünde valizimin içinde ne var, ne yok dışarı çıkarılmasını çok ilkel bulduğumu söylemek istiyorum. "Niye x-Ray cihazınız yok? Neden valizleri kapalı bir kabinde veya ayrı bir yerde açmıyorsunuz?" sorularıma dahi cevap vermeye lüzum görmeyen, yeri geldiğinde demokratlık, insan hakları konusunda ahkâm kesen Almanlar'ın bu hasmane tavırları beni cidden çok şaşırttı sevgili okurlarım.
Berlin'de karşılaştığım, sohbet ettiğim hemen hemen her yurttaşımız, aktardığım bu tatsız olayın üzerine; "Sizin başınıza gelen olay ne ki Sevilay Hanım! Siz bir de burada onca yıldır yaşayanların başına gelenleri bir duysanız!" deyince de, bu konuya adam akıllı eğilmenin boynumun borcu olduğuna inandım.
Önümüzdeki cuma, vatan topraklarından uzakta, bir hayat kurmaya çabalayan insanların yaşadığı sıkıntıları anlatmaya, dram dolu hikâyelerinden kesitler sunmaya devam edeceğim efendim...
Şimdilik hoşça kalın.
