Yeri dolmaz sakatlar, derbi sonrası yağan cezalar, Şampiyonlar Ligi'nde kaf dağının ardına bırakılan umutlar... Galatasaray, Kayseri'ye yaralı değil komada geldi.
Başakşehir maçını kazanmış, puan farkı 7'ye çıkmış, Galatasaray'ın kazanması için tek formül vardı. Bugüne kadar yapamayan kim varsa yapacak, katkı vermeyen kim varsa katkı verecek.
Tabelanın değişmesini sağlayan Feghouli, Onyekuru bugüne kadar gıdım katkı verdikleri takımlarını eksik bir Kayseri karşısında galibiyete taşıdılar. Terim'in 3-5-2 tercihini elinde sol ayaklı bir stoper olmadan yapmış olması riskliydi ama uzun zamandır sıkıntılı olan Kayseri bu riski kendine avantaja çevirecek rakip sahada baskıyı kuramadı. Üçlü savunma geçici bir çözüm, buzdolabınızda et yok ve kuru fasulye pişiriyorsanız baharatı bol tutup lezzetli bir yemek pişirmek gibi. Dün de Terim'in yaptığı buydu. Eldeki kısıtlı malzemeden 3 puanı getirecek futbol ve goller çıktı.
Sinan ve Onyekuru'yu toplasanız bir Gomis yapar mı ya da orta sahada Selçuk ve Belhanda'nın top rakibin ayağındayken baskısı bir Ndiaye yapar mı? Yapmaz, Terim de bunun farkında ki defansı üçleyip orta saha ve forvette iki adamdan bir Gomis ve Ndiaye kopyası yarattı.
Kayserispor, Kadıköy'de 3 golle kazandığı F.Bahçe maçıyla dünkü G.Saray maçının arasındaki uçurumun boyunu ölçerse, ilerleyen haftalarda derdine çare bulabilir.
Elbette sakatlıklarla bükülen kadro bir mazaret ancak 12. haftayı 1 golle geçen bir santrforla bu maratonda koşamazsınız...
Galatasaray, derbi sonrasında aldığı cezalar için inandığı savunmayı elbette ki yapmalı ama bu futbolculara ve Terim'in yardımcılarına futbol oynamaları, futbolu düşünmeleri için para ödeniyor.
Kafes dövüşüne meraklı olan varsa, gitsin Nurmagomedov karşısına çıksın. Tribüne "Oynayanlar"ın yeri tribündür. Bu ağır cezaların, takımı yalnız bırakmanın kulüp tarafında da bir bedeli olmalı....