Orhan Şaik Gökyay'ın bu dizeleri, bizim kuşağın ezberindedir.. Günümüzde de, satır satır yeniden okunmasında, ezberlenmesinde fayda var diye düşünüyorum..

Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır,
Bir tarih boyunca onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir.

Tutuşup kül olan ocaklarından,
Şahlanıp köpüren ırmaklarından,
Hudutta gaza bayraklarından
Alnına ışıklar vuranlarındır.

Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,
Huduttan hududa yol bulup koşan,
Cepheden cepheyi soranlarındır.

İleri atılıp sellercesine
Göğsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine
Şu kara toprağa girenlerindir.

Tarihin dilinden düşmez bu destan,
Nehirler gazidir, dağlar kahraman,
Her taşı yakut olan bu vatan
Can verme sırrına erenlerindir.

Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil,
Bu sevgi bir kuru ifade değil,
Sencileyin hasmı rüyada değil,
Topun namlusundan görenlerindir.

Terörü, evde, rüyada değil, sokakta, meydanda göğüsleyerek.. Doğu'da gençlerimiz onlarca, yüzlerce, binlerce şehit olurken, 30 yıldır, İstanbul'da korku içinde evlere kapanıp "Tepki gösteriyorum ya" ucuzluğuna düşmeyerek.. Ancak o zaman kazanırız!.