Aman nazar değmesin.. İstanbul'da hoş, örnek bir yerel seçim süreci yaşıyoruz. Bir yanda Binali Yıldırım, öte yanda Ekrem İmamoğlu'nun, hoşgörülü, anlayışlı demokrat kimlikleri, olayı bir "Kim daha çok sövecek" yarışı olmaktan çıkardı.
Çıkardı da, avantaj Binali Yıldırım'da..
Çünkü, Yıldırım'ın fazla gayret sarf etmesine gerek yok.
Çünkü, CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu Ekrem İmamoğlu'nu bitirmek, seçim şansını yok etmek için elinden geleni yapıyor, zaten..
Dün bizim gazetede bir CHP haberi var.. İktidarı destekleyen bir gazeteyiz, bu yüzden CHP haber başlıklarımız bazen abartılı oluyor. Ama dün sabah birinci sayfada okuduğum başlık, abartı değil, gerçeğe tam da "Cuk" oturmaydı..
"CHP İstanbul paramparça!."
Aynen öyle.. Üstelik sadece İstanbul'da değil, her yerde paramparça..
Paramparça eden de, lider (!)..
Yavuz Donat, salı günü bir seçim anısını anlatmıştı.
1991'de seçim kampanyasını planlamak üzere, Fransa'nın en ünlü reklam ve PR dehası Jacques Segula'yı davet etmiş ANAP!. Yavuz, "Adam on altın öğüt" verdi seçimler için" diyor..
"Madde 1.. Seçim liderle kazanılır!."
Nermin Abadan Hocam Mekteb-i Mülkiye'de ayni şeyi öğretmişti zaten bize..
"Türkiye karizmatik liderler ülkesidir. Seçimi parti değil, lider kazanır.."
Tabii tersi de doğru.. Seçimi kaybeden de liderdir. Bazen isteyerek.
"Hangi lider kaybetmeyi ister" demeyin.
ANAP'ı silme kazandırıp tek başına iktidara getiren Turgut Özal örneğini yaşadım.
Hala "Seçimlerde beklenmedik sürprizler olur" diyenler, İstanbul'u süpürmesi beklenen Bedrettin Dalan'ın 1989'da hem de Nurettin Sözen gibi dünya renksizi birine kaybetmesini örnek gösteriyorlar. Oysa o günleri yaşadım. Bildiklerim var.
Ben de Dalan'ı fark atacağını tahmin edenlerdendim. Seçime üç dört gün kala asker arkadaşım Başkanı ziyarete gittim, Belediye'deki makamına..
İçeri girdim ki, Dalan odasını topluyor..
"Ne zahmet başkan" dedim.. "Pazartesi gelip yeniden yerleştireceksin nasılsa.."
İnanmazsınız.. "Hayır" dedi Dalan.. "Kazanmayacağım.. Çünkü liderimiz Özal kazanmamı istemiyor. Lidere rağmen seçim kazanılmaz.."
Dalan hala burda.. Meraklısı gider konuşur.. Özal'ın, Dalan'ın önünü, İstanbul'u kaybetme pahasına niye, nasıl kestiğini de öğrenir.
Ama Dalan haklı çıktı. Kaybetti. Kaybettirildi.

*** Ekrem İmamoğlu'nu, Belediye Başkanı olduğu Beylikdüzü'nde yaptığı, beni oralara kadar çeken etkinlikler sayesinde tanıdım. Yöre halkının tıklım tıklım doldurduğu etkinlikler.. Bana yöreyi gezdirdi, dolaştırdı.. Çok güzel işler de yapmıştı..
Adaylık için adı geçmeye başlayınca aradım..
"Sakın ha Başkan" dedim.. "Seni şimdi yöre halkı dışında bilen tanıyan yok. Oysa zamanla CHP'nin parlayan yıldızı, yıllardır aradığı lider adayı olabilirsin. CHP'nin durmadan yenilen ama bunca hezimete rağmen bırakmayı düşünmeyen başkanı Kılıçdaroğlu da bunun farkında.. İstanbul'u kazanan bir İmamoğlu önünde durmasının mümkün olmadığını biliyor. Adaylığın, seni yok etme tuzağıdır. Bu tuzağa düşme.. Gençsin. Sabret. Tüm teşkilat seni tanısın, arkana geçsin, o zaman gir yarışa.."
Bilmiyorum, beni samimi mi bulmadı, yoksa kendisine ve liderine (!) fazla mı güvendi?. Ama Kılıçdaroğlu'nun teklifini kabul etti ve aday oldu.
Ondan sonra da olanlar oldu..
Bir seçim kampanyasını en rezil şekilde yöneten Kılıçdaroğlu, İstanbul'da İmamoğlu'nun en büyük rakibi haline geldi.
İlçe başkan adayı seçimlerinde yaptığı intihar hamleleri yeter.. Mustafa Sarıgül'ün tehdit ve şantajlarına boyun eğmedi. Onun tuzaklarına düşmedi ama, geçen yerel seçimlerde İstanbul'u Sarıgül'ün adamlarına teslim etmek için, fark atarak kazanan ve yaptıkları ile ilçe halkının daha da sevgisini kazanan zamanın başkanlarının hepsini temizledi.
Şimdi Sarıgül'ü şutlarken, ondan beklenen Sarıgül Kurbanı halkın sevgilisi eski başkanları geri çağırmaktı. Oysa Kılıçdaroğlu herkesin adını ilk kez duyduğu adaylar seçerek partiyi darmadağın etti ve Sabah'a başlığı attırdı..
"CHP İstanbul paramparça!."