Çok bilmiş bir arkadaşım, sohbette yeri geldi, "Bu yıl neler yapacağını, neleri yapmayacağını düşüneceğine geçen yılki hatalarınla otur hesaplaş ve en önemlisi de o hesaplaşmadan dersler al," buyurdu. "Amaaan!" dedim ben de, ben dersleri alıp, zar zor da olsa mezun olalı çok oldu. Artık alacak-verecek dersim kalmadı benim! "Ah benim safım, dur daha yeni başladın, bu gördüklerin hazırlık sınıfı dersleriydi," deyince de içime bir sıkıntı bastı.
Gerçekten bu hayattan öğreneceklerimiz, cezalarımız, ödüllerimiz, hiç bitmeyecek mi bizim yahu?
Ancak musallada mı verecekler karneyi elimize?
Huzura, kafamız tahtaya çarpınca mı ereceğiz ancak ve ancak??
Kendi adıma cevap veriyorum: Hiç de bile!
Hatta ne münasebet?
Hızlandırılmış kurs gördüm ben, erkenden bitti okulum...
Bundan sonra yaşayacaklarım artık tekrara girecek...
Bu 'erdim, bundan böyle hatasız bir kulum!' demek de değil ayrıca.
Sadece artık hiçbir durum beni şaşırtmaz demek..
Seker taraflarımı, insanlardan gelecek hayrı, şerri iyi kötü tahmin ediyorum.
Ne mutluluktan göğe yükseldiğimde sürekli orada süzüleceğim, ne de salaklığıma doymayıp bir haltlar yediğimde mutsuzluktan magmada hapis kalacağım.
Roller-coaster'da eğlenip gidiyoruz işte..
Bir aşağı bir yukarı..
Size de yeni yılın ilk yazısında, bu iniş çıkışları mümkün mertebe hasarsız atlatmanızı diliyorum.
Haydi bakalım, yeni tur yeni şans..
Hepimize rastgele, kolay gele!