Erkek cinsinde de, kadın cinsinde de çok tehlikeli bir durum gelişmeye başladı.
Yanımıza kim yanaşsa, kim selam verse, kim yaptığımız şakaya herkesten biraz daha fazla gülse, bizi övse, güleryüz gösterse, iki kereden fazla arasa, sorsa, mesaj yazsa; hemen fikrimiz ve iddiamız ortada:
Kesin bana asılıyor!
Böyle bir imaj yaratmamak ve yanlış anlaşılmamak için arkadaş olmayı çok istediğim, çok kafa dengi bulduğum adamlara artık 'Merhaba' demeye çekinir oldum.

CİMRİ OLMAMALI
Bu durum sosyal medya ortamında bile geçerli.
Adamın tweet'ine yorum yazmaya, Instagram'a yüklediği fotoğrafı beğenmeye korkuyorsun.
Hemen tavırları değişiyor çünkü.
Tek kaşlarının kalktığını hemen hissedebiliyorsun.
Durun yahu, ne oluyoruz?
Kadın ve erkeğin hâlâ birbirine 'yürümeden' makara yapabileceğini, muhabbet edebileceğini, birbirini takdir edip övebileceğini herkes bir anda unuttu mu; ne oldu?
Hele kadın veya erkek, eli yüzü biraz düzgünse; kafasındaki algı 'evrendeki karşı cinse ait her canlının ona selam verir vermez hayran olduğu ve peşinden koştuğu' şeklinde...
Ben; insanların sevdiğim, beğendiğim yanlarını hemen o anda hiç içimde tutmadan pat diye söylerim. İnsan sevgide, şefkatte ve karşısındakini, eğer gerçekten hak ediyorsa 'yüceltmede' cimri olmamalı; buna inanırım.

TACİZCİ MUAMELESİ
Şöyle yüzüne bakınca içimin açıldığı bir adamla tanıştığımda "Hey maşallah, ne güzel adamsın" derim mesela; ne var ki bunda?
Gerçekten etkilenmiş olsam ve flört moduna girsem zaten böyle bir şey söylemem, söyleyemem.
Neyse işte adama böyle diyorum, o bana hemen bir sevgilisi olduğunu ima eden cümleler kuruyor. Hani aklı sıra asılıyorum ya, 'asılma benim sahibim var' diyecek.
Aynı örneğin kadın versiyonları da var tabii.
Yeni tanıştığı bir erkekten iltifat alır almaz, o erkeğe tacizci muamelesi yapan kadınlar onlar.
Fark etmiyor kadını, erkeği...
Biraz ezik kalmışlar sanki...