Burada karar verilmesi gereken husus; söz konusu müdahalenin, çocuğun yararı ve onun sağlığı açısından gerekli olduğu için mi, yoksa anne babanın isteği üzerine mi yapıldığıdır. Çünkü, her türlü tıbbi müdahale, sadece hastanın yararına ve onun izniyle yapılır. Anne babanın zahmet çekmemek için veya rahatlarının bozulmaması amacıyla, çocukları da olsa bir kişinin geleceğine ve yaşamına bu denli büyük ölçüde müdahale etmeleri kabul edilemez. Anne babanın çocuk üzerindeki velayet hakları sınırsız değildir. Anne ve baba çocuğun maddi ve manevi varlığına zarar verecek tutum ve davranış içerisine girdikleri takdirde, velayet hakları elinden alınır. Türk Medeni Kanununun 347'nci maddesi, 'çocuğun bedensel ve zihinsel gelişiminin tehlikede olması durumunda' velayetini anne babadan alır. Kuşkusuz, söz konusu olayda adı geçen anne ve babanın kendilerine göre makul bazı gerekçeleri vardır. Fakat bunlara bakılarak yapılan müdahale meşru görülürse, ortaya çıkabilecek sonuçları kimse tahmin edemez. Bu olay karşısında ilkesel bir tavır almak gerekmektedir. Yoksa var olma fırsatı bulmuş insanlar tarafından, nice insanın sağlığını koruma ve geliştirme hakkı gasp edilebilir.

HASTA HAKLARI HERKES İÇİNDİR
Hasta hakları; sadece bedensel ve zihinsel gelişmeleri ortalama değerlerin üzerinde olanlarla sınırlı tutulamaz. Ashley'in kendi haklarını koruyamayacak durumda olması; zeka düzeyi normal olan bir akranına asla yapılamayacak olan bir muameleye tabi tutulmasını haklı kılmaz. Tıbbi bir zorunluluk halinde, -örneğin fiziki gelişimin, çocukta bir hastalığa veya ölüme yol açması söz konusu olduğunda- tamamen hastanın yararı gözetilerek bu tür bir tedavi uygulanabilir. Etik açıdan dikkate alınması gereken bir diğer konu da; çocuğun zihinsel gelişiminin tamamen durduğunun saptanmasıdır. Mevcut ve belki de ileride keşfedilecek bazı tedavi yöntemleriyle veya kendiliğinden, zeka fonksiyonları zaman içerisinde gelişebilecekse, yapılan girişim asla kabul edilemez. Hekimler; yaşama ve ölüme müdahale edebilecek bir mesleki gücü ellerinde taşırlar. Bu güç, hukukun ve meslek etiğimizin ilkeleri umursanmadan kullanılırsa, çok kötü sonuçlar doğurabilir. Bazen hastalarımızın ya da yakınlarının yazgısı bizi çok üzer. Ancak bu, Tanrıcılık oynamak için bir gerekçe olamaz.