Fenerbahçelileri kızdırmak değil niyetim. Zaten yazacaklarım Fenerbahçelilikle ilgili değil, Fenerbahçe ile ilgili. (Buna rağmen alınganlık yapacak olanlara, Mersin deplasmanına gitmek isteyen taraftarlardan kimlik bilgisi istenip istenmediğini araştırmalarını öneririm!) Sadece, son olup bitenler; yani Emre transferi, Aykut'un bunu sineye çekişi, Yıldırım'ın hali pür melali aklıma CHP'yi getirdi. Belki de CHP'nin hali Fenerbahçe'yi hatırlattı. Sonuçta ortaya aşağıdakiler çıktı. En başa herkesin bildiği temel özelliği koydum, diğerlerini aklıma geldiği gibi sıraladım İlki, ikisinin de 'Birinci Cumhuriyet' diye nitelenen yapıya ait olması. Yani biri 'Cumhuriyetin partisi', diğeri 'Fenerbahçe Cumhuriyeti.' Gelelim diğerlerine: - Çoğu Fenerli, 'Doğuştan Fenerli' olduğuna inanır; kimi CHP'liler ise 'babadan.' - İstifa edip edip dönen Aziz Yıldırım, bir nevi Fener'in Deniz Baykal'ıdır. - CHP seçim kazanamamasıyla ünlüdür, Fenerbahçe son dakikada şampiyonluk kaçırmayla. - Doğrudur, yanlıştır ama ikisi de 'görüntü sarmalına' düşmüş veya düşürülmüştür. Biri şike ile diğeri aşkla. - Şu an için ikisinde de lider sorunu var. Yalnız biri 'eksik doz', diğeri 'overdose'. - CHP her kafadan bir ses çıktığı için karışık; diğeri hiçbir kafadan, hiç ses çıkmadığı, çıkamadığı için. - CHP'nin milletvekili ırkçılık kokan açıklamalar yapıyor, Yıldırım ırkçılıktan yargılanan Emre'yi geri getiriyor. Üstelik ilk maça kaptan çıkararak. - Kılıçdaroğlu parti parçalanır; Aykut Kocaman ise, Emre, Yıldırım'ın 'manevi evladı' diye sessiz kalıyor. - Vekilin ırkçı sözleri karşısında sessiz kalan Kılıçdaroğlu da; geçmişte Emre'nin fırlattığı krampona maruz kalan Kocaman da, gittikçe küçülüyor. - Erdoğan'ın şansı Kılıçdaroğlu ise; Terim'in şansı Yıldırım'dır. Ve son benzerlik. - Bu ülkede CHP'li olmak da, Fenerli olmak da acı severliktir. Bir tür mazoşizmdir.