Plakçılar dünyasının sonradan "kurt kapanı"na dönüşen Unkapanı plakçılar külliyesinde toplaşmadan önceki halini bilen azdır.
Üsküdar taraflarında kısa süre için plakçı dükkânımız olmuştu; babamla birlikte gide gele daha çocukken öğrenmiştim o palazlanma günlerinde.
Sektör daha bebeklik günlerindeydi. Odeon, Grafson türünden birkaç firmayla dönüyordu. Ne zaman ki pikaplar, teypler lüks tüketim malı olmaktan çıkıp evlere taşıt araçları girmeye başladı işin tadı kıvamı yerine geldi.

İşler patladı
Gözde bir gelir ve kâr kuyusu olacağı sinyallerini veren yapımcılık bir süre sonra en alakasız işlerini kapatıp, kapağı da Doğu Bank kuytuluğuna atan pıtrak firmalara bırakmıştı.
Yine az bir zaman geçti, stüdyoculuk, tonmaysterlik ve her türden uzmanlık alanını ustaca dolduran kadrolar yetişmiş; sektör de büyümeye dev adımlar atmaya hazırdı. Artık mevcut "karargâha" sığamaz hale gelmişlerdi. Ayrıca rutubet sızan, havasızlık taşan, penceresiz, bakımsız, loş mekânları topluca terk edip, yine topluca buldukları yeni bir kale kurdular kendilerine Unkapanı'nda; İMÇ yani...