Küresel krizin doğurduğu durgunluk dalgası, son 2 yıldır "işleri yolunda gidenleri" dahi, nakit akışında zora sokmuş bulunuyor.
Ödeyebilen ile ödeyemeyenin de birbirine karıştığı bu süreç, şükür ki geride kaldı. Şimdi bu dönemin ardından "gereken" yapılıyor.
Hükümetin 50 milyarlık kamu alacağını yeniden yapılandırma girişimi, bu "gerekliliğin" en somut örneğini oluşturuyor.
Bizzat Bakan Babacan'ın "finansman sıkıntısını aşmak için uzun vadeli taksitli ödeme olanağı" sağladıkları açıklaması, piyasa barışı açısından son derece önemli.
Fakat hâlâ bir eksik bacak var. O da bankaların pratikte uygulamadıkları sicil affı…
2 kez çıkmasına rağmen bankalar; acaba neden sicil affını pratikte uygulamaz?
Ortalık "sicili tertemiz" potansiyel kredi müşterileriyle mi kaynıyor da sicili "çizikli" olanlara burun kıvrılıyor?
Ya da "yasa affeder, ben affetmem" konforunda mıdırlar?
Aslında cevap; bunların arasında bir yerde…
Çoğu banka, işi "gereğinden de sıkı tutup" sicilinde sorun olanlara "sorun" çıkarıyor. Kimi bunu "veri bankaları" kayıtlarını güncellemediğinden kimi de "risk azaltma" adına bunu yapıyor.
Babacan'ın "taksiyle gidip yatırsan, daha ucuza gelir" diye komisyonlara getirdiği eleştiriyi; "o halde taksiyle gidip yatırsınlar" diyerek geçiştiren bankaların, sicil affını pratikte uygulamaması karşısında bir tedbir geliştirmek şart oluyor.
Bankalara sorarsanız "uygulamak zorunda değiliz" iddiasındalar.
Ancak sicil affı, yasal bir zorunluluk. Fakat uygulama sürecindeki bu "direniş", hükümetin bu son "kamu borcu yapılandırma" gayretiyle çelişiyor. Bu adımın piyasada yaratacağı, krizin bozduğu nakit akış dengelerini düzeltmeye yönelik "olumlu etkisini" azaltıyor.
Her kriz sürecinde, kendilerini sağlama almak için faiz arttıran, borcu muaccel hale getiren bankaların, sicil affını "ciddiye almaması", sorgulanması gereken bir tutum.
Bu konuda kamu otoritesinin atacağı adımı sicili sorunlu yüz binler; merakla bekliyor.