Dünya Ekonomik Forumu'nun Küresel Rekabet Gücü Raporu, 16 basamak birden sıçrayarak 59'dan 43'üncü sıraya tırmandığımızı söylüyor. Performansımızın dayandığı dinamikler, finansal güvenilirlik, kurumsallaşmadaki gelişmeler ve rekabet kültüründeki iyileşme... Rapor ayrıca eğitimdeki iyileşme belirtileriyle istihdamın verimindeki artışı dikkate değer bulmuş.
Bu, şüphesiz ülke için iyi haber. Ekonominin rekor büyüme gösterdiği ortamda, böylesi atılımları bekliyorduk zaten. Forum, bu beklentileri "onaylıyor." Fakat gösterdiğimiz performans, önümüzdeki yolun "aşıldığı" duygusunu da doğurmamalı. Hâlâ alınacak yolumuz var. Özellikle 2023 hedefleri doğrultusundaki bakışımızın "maldan" katma değere, "cirodan" kârlılığa, "nicelikten" niteliğe dönüşmesi için "anlayış reformu" ihtiyacımız ortada.
Araştırıp geliştiremeyen yapıdan kurtulmadıkça ihracatın kazandırmayacağını biliyoruz. Sanayi teşvikleri her ne kadar stratejik ürünlere ve Ar-Ge'ye yönelik olsa da üretim alışkanlıklarımızın daha uzun süre "eski usul" devam edeceğinin de farkındayız.
İçimizden birileri de "yön doğru olmakla birlikte" iyileşme performansından, kısaca süratten memnun olmadığının farkında... Rekabet liginde geride kaldığımız alanlardan birini dün yazmış; "küresel 10 markaya sahip olmadan ilk 10 ekonomide" olunamayacağına işaret etmiştik.
Bana göre yakın gelecekte aşmamız gereken öncelikli 3 konu, markalaşmayla beraber; birlikte iş yapma becerisini geliştirerek ölçek oluşturmak, kurumsallaşmayı KOBİ'lere yaymak, değer yaratmayan iş süreçlerini ayıklamaktır.
Eski ve yeni dünyanın kavşağındaki konumumuzu, eğer buna uygun üretim, bilgi, paylaşım ve değer oluşturma katmanlarıyla güçlendirmez isek, rekabet ligindeki kat ettiğimiz 16 basamağı dahi koruyamayabiliriz. Sonuç: Yol almaya devam...