Timur Selçuk'un en sevdiğim iki şarkısından biridir, Beyaz Güvercin.. (Öteki, Rıhtımda..) Ümit Yaşar'ın omzuna, mavi göklerden yere doğru süzülüp gelen bir beyaz güvercin konar.. Alır eline usul usul okşar şair.. Sever.. Gençliğini yeniden yaşar..
Sevdiği güvercin midir, yeniden yaşadığı gençliği mi?..
Nostaljide de soru o değil midir?.. Eskiyi, anıları mı seversiniz, yoksa, gençliğinizi yeniden yaşamayı mı?. Perşembe gecesi, bana gençliğimi yeniden yaşatan, omzuma konan güvercin değil, sahneye konan şovdu..
"Muhteşem 50'liler" başlığı altında, Rock'n Roll'un doğduğu ve dünyayı sardığı günleri getirdiler, Amerikalılar, şarkılar, danslar, kıyafetler, saçlar, makyajlarla..
Tam bir Rock Around the Clock gecesi..
"Sallan, Yuvarlan diye bir dans çıkmış" diye haberi geldi önce.. "Amerikan gençliği çıldırmış" diyorlardı.. Televizyon falan yok.. Sinemalarda, filmlerden önce, "Dünya Haberleri" oynar.. Orada bir iki dakika falan görüyoruz.. Çıldırmış gerçekten.. Kızı yakalıyor, baş aşağı tepesinden geçiriyor, jüponlu etekler sonuna kadar açılıyor.. Savruluyor.. "Bre aman.. Bunun nesi dans.."
Sonra plaklar gelmeye başladı, yurt dışına gidenlerden.. Sonra bizim orkestralar çalmaya başladı, partilerde, çaylarda, balolarda, kulüplerde.. Elvisler, Bill Halleyleri mırıldanmaya başladık.. Sonra ezberledik.. Sonra onlarsız yapamaz olduk..
Rock'n Roll, bayağı zor danstı ha.. Ritmi, adımları, temposu ve figürleri ile, bayağı zor, ama seyri çok güzeldi.. Yazları İstanbul'da, bugünkü Migros'un olduğu yerde Caddebostan Aile Bahçesi vardı.. Her cumartesi Rock'n Roll Yarışması yapmaya başladı.. Koşarak giderdik, özellikle Başak'la Erhan'ı seyretmeye.. Harika, ama gerçekten harika Rock'n Roll yaparlardı.. Başak Gürsoy ve Erhan Sargın.. Kolejin en güzel kızı ve İstanbul'un en havalı delikanlısı..
TİM sahnesinde, canlı orkestra, kızlı erkekli çok keyifli solistler ve sekiz harika Rock'çıyla, o günlere geri döndük.. Erkeklerin biryantinli, yanı yapışmış, önde püskül, Elvis saçları, renkli pantalon ve zamanların en büyük modası tişörtleri..
O saçlara ne imrenirdim. Mümkün mü?.. Yok canım, o zaman çok gür saçlarım vardı.. Ama öyle yapsam, babam eve almazdı, herhalde.. "Nereye gidiyor bu gençlik" diye söylenir dururdu, gazetelerde resimleri gördükçe.. Kızların karavel, kakül, perçemli saçları, jüponlu etek, ya da kapri pantalonları.. Lise ve üniversite çağlarımızın en güzel, en unutulmaz şarkılarını dinledik.. En güzel danslarını seyrettik.. Rock'la başladılar.. Sonra Twist çağı geldi.. Rock'u pek beceremezdim ama, twistte iyiydim. Hatta, Ankara Eskrim Kulübü Yıllık Balosundaki yarışmada twist krallığım vardır. Yok canım, bacaklarım değil, aklımla.. Nur içinde yatsın, Spordan Sorumlu Bakan'dı ayni zamanda kulübün başkanı Muslihittin Yılmazmete.. Onun kızıyla eşleşip girince yarışa, jüri kime oy verebilirdi ki?.
Ve tabii, Shake.. Önce Sallan Yuvarlan.. Sonra Bükül.. Sonra da Çalkala.. Titre.. Şarkıların hemen hepsine eşlik ettim oturduğum yerde.. Bacaklarım dans da etti..
Tamam.. Sevdim.. Gençliğimi yeniden yaşadım diye sevdim.. Peki, salonu dolduran 20 yaşlarındaki gençler niye benden daha coşkuluydu?.. Hele ikinci bölümde dikkatimi çekti. En önde, üç küçük çocuk.. 5, bilemedin 6 yaşlarında.. Ayakta tempo tutuyor, dans ediyorlardı, ilk yarıda, belki de hayatlarında ilk defa gördükleri rock adımlarıyla.. 5 yaşında, çocuklar ve rock!..
Rock, ama o devrin Rock müziği, 2011 yılında, yediden yetmişe, herkesi ayağa fırlatmıştı, neden?. Yanımda oturan yeğenim, günümüz Rockerlarından Zeynep'e sordum, "Söyle bakalım, hangi rock daha güzel?. Seninki mi, benimki mi?.."
Bir şey demeden baktı.. Ama gözlerinden okudum, bizim gençliğimize gıpta ettiğini.
O da sevmişti, 5 yaşındakilerin sevdiği gibi.. Rock Around the Clock, bu gece ve yarın öğleden sonra da TİM'de..
O devirleri yaşayanlar mutlak, bu devirleri yaşayanlar, muhakkak izlesinler, derim..
Kaçırmayın!.. Hem gözlere, hem kulaklara, bayram.. Rock Bayramı..
