Beyoğlu'nda aklımı taktığım eski binaların başında gelen eski Galatasaray Postanesi onarılıp açıldı, bir Galatasaray müzesi olarak... Hayır, açılışa davet filan edilmedim. Galatasaray'ın öyle incelikleri yoktur. Yani kurumu ilgilendiren bir konuda bile kurumdan mezun olmuş ve konuya ilgi duyabilecek, dahası konuyu kamuya tanıtabilecek kültür insanlarını çağırmak akıllarından geçmez. Ben tesadüfen keşfedip girdim. Ve hayran kaldım. 1875'de Theodor Sıvacıyan tarafından yaptırılmış olan bina, 1907'de Posta İdaresi tarafından satın alınmış. 1943'de İstanbul Radyosu ilk yayınını buradan yapmış. 1971'de eski eser olarak tescil edilmiş. 1977'de (üçüncü kez!) yanan bina, 1982'den itibaren Galatasaray Postanesi olmuş. 2002'de onarımı kararlaştırılmış. Sinan Gerim'in projesi ve İnan ve Suna Kıraç'ın katkılarıyla, bu başarılmış. Dışardan bir mücevher gibi duran binayı gezerken, iç güzelliğini de keşfedip hayran kaldım. Bir katı Galatasay lisesi/üniversitesi, bir katı Galatasaray Spor Kulübü müzesi olan binanın koleksiyonları, bağışlarla giderek zenginleşecek. Ama işte, şaşırtıcı bir şey: Sanat, medya, eğitim gibi alanlarda isim yapmış ünlü mezunların listesini içeren büyük pano, nedense üzerine asılmış bir hat levhasıyla büyük ölçüde kapatılmış. Ben kendi adımı kıyısından yakalayıp buldum, bazılarıysa hiç okunmuyor. Bunun o insanlara bir tür hakaret olduğunu kimse düşünmemiş. Ben size demedim mi, Galatasaray kendi mezunlarını adam yerine koymaz diye!