Fenerbahçe'nin, Trabzonspor galibiyeti hakkında çok konuşuldu. Tribünlerin ambiansı, hakemin kararları, takımın hırsının yanı sıra, iki teknik adamın maç öncesindeki buluşmaları bile tartışıldı.
Eksik olan, sahadaki yönetimlerdi. Hep şikayet ettiğimiz, "bir şey yapsın" dediğimiz teknik direktörler bu maçı nasıl yaşadılar, nasıl oynadılar? Olan ve görünen dışındakilere biraz dikkat edersek, Şenol Hoca'nın dikkat çektiği "saha dışı müdahaleler" i gerçekten yapması gerekenler, yani teknik direktör bölümündeki eksikler ortaya çıkar.
Aykut Kocaman'ın özellikle ikinci yarıdaki kararları ve yönetimiyle, kendisinden yaş ve tecrübe olarak çok önde olan meslektaşına karşı üstünlük kurduğunu belirtmemiz gerekir. Güneş, öncelikle Beşiktaş maçına yedeklerle çıkarak "korku ve endişeyi" oyuncularının içine soktu. Sonrasında neredeyse 90 dakikanın tamamında rakibine ve tribünlere mahkum oynamak zorunda kalan bir takım ortaya çıktı.
Trabzonspor'un başarılı sürecinde "takım" olması birinci faktördü. Fenerbahçe'nin başarısızlığının alında da takım "olamamak" yatıyor. Aykut Hoca oyuncularını takım haline getirince, Trabzonspor "özelliksiz" kaldı. Fark yaratacak tek oyuncusu Jaja'ydı ve Kocaman ikili- üçlü sıkıştırmalar ile onu oyundan düşürdü.Maç öncesi planı Kocaman tarafı tutturmuş gözükürken, Trabzonspor hala "eksi bakiyede" kaldı.
Güneş'in devre arasındaki tek hamlesi Colman-Yattara değişikliğiydi. Fenerbahçe'nin yumuşak tarafı olan sol kanada yüklenmek için, 45 dakika sonra karar verdi. Ne pahasına? Orta sahayı tamamen rakibin kontrolüne geçmesini göze alarak. Halbuki geride olan bir takımın oyunu kontrol etmesi birinci şart. Pas organizasyonu sınırlı kaldığında beş Yattara oynatsan ne olacak? ÖNCE
BURAYA BAKILMALI
Aykut Hoca ise Niang'ı sağa attı, Alex'i öne çıkartıp santrfor yaptı, Topuz ile orta sahayı üçledi. Dengenin de dengesini elde etti. Top rakipte de olsa, kontrol kendi takımında kaldı. Selçuk Şahin'in kırmızı gördüğü 65. dakika kırılma anı olabilirdi. Bekir'i sağ beke çekip, Gökhan Gönül'ü önde oynatma kararı iki yönlü fayda sağladı. Hem rakibin doldur-boşaltlarına karşı defansın boyunu uzattı, hem de orta sahasının defansif zaafını giderip, pas yüzdesinin stabil kıldı. Bu süreçte Şenol Hoca'nın oyunun yönünü değiştirme adına hamlesi oldu mu? E
ngin Baytar'ın ön liberoya geçmesi dışında "hayır"...
O nedenle, saha dışı faktörleri bir kenara bırakıp, saha kenarı faktörlerine bakalım önce. Çünkü birisini elle tutarsınız, diğerini sadece mazeret olarak sunarsınız.