Sezon başladığından beri Fenerbahçe'yi ilk kez ideal on birine en yakın kadroyla sahada gördük. Emre ve Gökhan Gönül dönmüş, Alex sahada yerini almış, sadece Serdar Kesimal ile Volkan Demirel sakatlıkları nedeniyle takıma katılamamışlardı.
Oyunu ve skoru kurgulayan önemli isimlerin, Saracoğlu'ndaki atmosferde, ibreleri takımları lehine çevirmemeleri imkansızdı. Ama maçsız geçen haftaların izi özellikle Gökhan'a fena yapışmıştı. Temposu ve paslardaki doğru karar oranı çok düşüktü.
Samsun bir anda kilitledi oyunu. Beklenmeyen bir şey değildi elbette. Ceza alanı içine kaleciyle beraber 8-9 oyuncu sokuyorlardı. Fenerbahçe sürekli denedi. Özellikle sol kanadı etkili kullanmaya çalıştı. Ama ne istediği karışıklığı yaratabiliyor, ne de orta saha oyuncularını topla yüzü dönük buluşturu yorlardı. Rakibin yüksek konsantrasyonu golsüz geçen her dakika artarken, Fenerbahçe adına uzaktan çekilen ve kaleyi bulmayan şutlar dışında etkili an yaratılamadı. Bunun üstüne defansı az adamla yakaladığında gole ulaşması çok da güç olmayacak taktik disiplini de sağladı Samsunspor. Ufuk Bayraktar hem Gökhan Gönül'ün önünü kapatıyor, hem de baskı altında olduğunda da top kaybı yaşamıyordu.

SCHUSTER'İ ANDIK
Schuster'in bir dönem "60'ların futbolu" olarak nitelediği sağda ve solda iki olmak üzere, dört bekli bir takım görüntüsündeydi Samsun. Fink de, Kemal - Vianna tandemi de hatasıza yakın oynuyorlardı.
Aykut Kocaman, Dia ile tempoyu arttıracak hamleyi yaptı. Hücumlarda derinlik sağlandı, defans dengesinde sarsıntılar başladı dediğimiz anda sakatlık geldi.
Fenerbahçe oyunu durağandan çıkarmak için öne yaklaştıkça, kalabalığın içinde kalıp, yardımlaşma yerine oyuncuların kişisel denemelerinden bir hata üretmeye çalıştılar.
Maçın performans değerlendirmesinde ise geçen haftaya göre pozitif görüntülerin çokluğundan bahsetmemiz gerekir. Mersin'i yenmelerine rağmen, beklentilerin çok uzağında kaldılar. Samsun karşısında ise vazgeçmeden, kazanmak adına sürekli denediler ve sorumluluktan da kaçmadılar.
Beraberlik önemli değil. Bu 90 dakikayı seyredip, iki takım adına da "elinden geleni yapmadı" diyeceğiniz oyuncu yok. Böyle maçlar moralleri törpülese de kaliteyi cilalar.