Ligin en önemli derbi maçlarından biri. Skor 1-0... Dengeler her an değişebilir ve iki takımdan biri, alacağı mağlubiyetle şampiyonluk yarışının uzağına savrulabilir. Böylesine çetin rekabet koşullarının yaşandığı bir karşılaşmada; gencecik bir futbolcu çıkıyor ve hakem tam tersi karar vermişken, vicdanının sesini dinleyip "Hayır, top benim ayağımdan dışarı gitti. Onlar korner atışı kullanmalı hocam" diyor.
Türlü entrikanın gündemi teslim aldığı, koca koca kurumların, kuruluşların, siyasilerin güven kaybına uğradığı, paranın ve gücün erdem sayıldığı şu günlerde bize ne iyi geldin be Semih kardeşim...
Bu konuyu bu sütunlara taşımamın bir sebebi var. İstedim ki, bu önemli olay sadece spor sayfalarındaki 1.5 sütunla sınırlı kalmasın. Futbola ilgi duymayan, sadece televizyon kritiği okumak için bu köşeyi takip eden ev hanımları, genç kızlar, yaşlı teyzeler ve amcalar da Semih'ten haberdar olsun. Onların da günü aydınlansın, közlenmeye yüz tutan ciğerlerine iki damla su düşsün.
Sahalarda sadece zeki ve çevikler değil, 'ahlaklıların' da bulunduğu, daha geniş bir kitle tarafından bilinsin istedim. Ama benim övgülerim sadece genç Semih'e değil. Hakemlikteki uluslararası gururumuz Cüneyt Çakır'a da gönül dolusu alkışım var. Kendi prestijini korumak uğruna Semih'i duymazdan gelebilirdi.
Kararı, yardımcı hakemine danıştıktan sonra değiştirmiş gibi yapabilirdi.
Peki o ne yaptı?
Gitti, Semih'in elini sıktı ve onu bütün tribünlere lanse edip alkışlattı.
Semih Kaya ve Cüneyt Çakır... Kara vicdanlıların prim yaptığı günlerde, 'Koca vicdanlılar da varmış' dedirttiler.