"Silahlı terörü tamamlayıcı 'siyasi terör' ile karşı karşıyayız. PKK yandaşları, vatandaşların hür iradesi üzerinde terör estiriyor. AK Parti adaylarının toplantılarına, 'Kim geldi' diye tespitte bulunup, gözdağı veriyor. Türkiye çapında halkı baskı altına alarak kullanacakları oy nedeni ile tedirgin etmeyi amaçlıyor."
Yukarıdaki değerlendirmeler Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Ömer Dinçer'e ait. Dinçer'i, önümüzdeki dönemde kamunun yeniden yapılandırılmasında etkin bir konumda görebiliriz. Zira 12 Haziran Seçimleri sonrasındaki "Yeni Anayasa" gündemi hem handikapları hem de tamamlayıcı adımları yönüyle "özel birikim ve deneyim" gerektiriyor.

***
Bugün gelinen noktada, terör gölgesindeki siyaseti yorumlamak için üç soruya yanıt bulmak zorundayız.
1- BDP-PKK ikilisi, neden bilhassa AK Parti'yi hedef alıyor?
2- MHP'nin terör karşıtı söylemleri niçin yetersiz kalıyor?
3- Ülkeyi bölünmeye götürebilecek özerklik taleplerine karşı, üniter yapıyı koruyacak formüller nasıl üretilebilir?

***

1- Açık gerçek şu ki AK Parti dışındaki merkez partiler, Güneydoğu'da varlık gösteremiyor. Terör örgütü PKK'nın muhatap kabul edilmesini amaçlayan BDP yöneticileri ise şiddet gösterilerinin arkasına saklanıyor. Bölgedeki tek siyasi rakibini, yani iktidar partisini etkisiz hale getirmek, PKK'nın, Kürtlerin tek siyasi temsilcisi olduğunu ispat etmenin asli yoluna dönüşüyor. BDP, AK Parti'nin bölgedeki üstünlüğünü "muhafazakâr" ilişkilere de bağladığı için sinsice bir yöntemle "din kartını" da açıyor. Alternatif cuma namazları örgütleyerek, imamları yıldırarak, Kürt kökenli vatandaşları ülkeye bağlayan inanç bağını koparmaya çabalıyor. AK Parti'nin gücü zayıfladığı ölçüde Kürtçülük siyasetinin prim yapacağını iyi bilen kurgulanmış bu aktörler, demokratik iklimi de istismar ediyor.
2- BDP'nin panzehiri gibi sunulan MHP'nin reçetesi ise karşı karşıya kalınan sorunu çözmekten uzak duruyor. Sert ve keskin ifadelere yaslanan ve yalnızca milli duyguları kabartan mevcut tarz ancak günü kurtarabiliyor. MHP, bir bölgenin etnik gerekçe ile Türkiye'den koparılacağını anlatmaya çalışırken, bölgede siyaset yapamayan yapısı ile sürecin önüne geçemiyor.
Tabii olayın bir de MHP'yi baraj altına çekme senaryosu var ki bu da tehlikeli yönler içeriyor. Parlamento dışında kalan MHP, Kürt sorununun giderek derinleştiği bir ortamda, sokağın dilini kullanan ellere geçebilir. Ve bu tablo, korkulan seçeneklerle yüzleşme riskini beraberinde getirir. Lakin bugünkü haliyle MHP, Kürt siyasal hareketinin, demokratik çerçevede ehlileştirilmesine katkı sağlamıyor. Sadece Genel Başkan Devlet Bahçeli'nin şimdilik koruduğu tutumu toplumsal kıvılcımların, yangına dönüşmesini körüklemiyor.

***

3- Seçimin ardından birinci gündem maddesine dönüşecek olan yeni Anayasa'ya gelince... Vatandaşlık tanımının değişmesi, ana dilde eğitim, özerklik gibi maksimalist isteklerin anayasada karşılanması imkansız görünüyor. PKK'nın bunu bahane etmesi sürpriz olmayacağına göre, "Türkiye, terör oyunlarına rağmen, demokratik ekseni nasıl koruyacak?" Halihazırda en güçlü koz "Kamu Yönetimi Reformu" gibi duruyor. 7 yıl önce hazırlandığı için terör örgütüne taviz olarak değerlendirilmesi de söz konusu değil. Eğer Türkiye, anayasal dönüşümle eş zamanlı olarak, idari ve fonksiyonel olarak yerel yönetimlere yetki devredebilir, merkezi idarenin yetkilerini sınırlandırabilirse, kritik eşiği aşabilir. İnsan haklarına duyarlı sivil demokratik devlete, yerinden yönetim modeli eklendi mi, terör destekli Kürt siyasetine ve ayrılıkçılığa set çekilebilir. Birileri demokrasi kisvesi altında Türkiye'yi bölme emelinden nasıl vazgeçmeyecekse, bu ülkenin sağduyulu insanları da çağdaş demokrasilerin nimetlerinden her vatandaşın yararlanmasını temin ederek o planların önüne geçmek için mücadelesine devam edecek.