New York'ta uluslararası yatırımcıların ülkemize olan ilgisi, Türkiye'nin şimdiki kredi notuna hapsedilemeyeceğini gösteriyor. Devrik liderinin, hazinesinden 1.5 ton altını alıp kaçtığı Tunus'a verilen not; Batı'nın "yükselen yıldız" dediği Türkiye'nin üzerinde. Türkiye'nin kâğıt üstündeki kredi notlarına bakalım. Moody's; Ba2, S&P; BB, Fitch; BB+ vermiş. Bunlar, "yatırım yapılamaz" düzeyinde.
Geçen hafta Londra ve New York'taki toplantılara 340 uluslararası yatırımcı katıldı.
Türkiye'ye olan ilgi ve güvenin bu denli doruğa çıktığı dönemde bizi bu kredi notu kalıplarına hapsetmeleri, anlaşılır gibi değil.
Bakan Mehmet Şimşek'e yöneltilen soruların ağırlığı, seçime yönelik ve AK Parti'nin göstereceği performansa dair... Yatırımcının güven ve istikrar kaygısını "karar verme sürecinde" ön planda tutması gayet doğal. Bu açıdan "AK Parti'nin yeniden iktidara geleceği" temel varsayımındalar.
Ancak ortadaki çelişki, çok daha belirginleşiyor. Euro bölgesi ülkelerinin 4 katı büyüyen, küresel krizde banka batırmayan ve bölgesinin istikrar unsuru Türkiye'ye dair; "kılı kırk yaran" bir tutum söz konusu. Oysa kredibilite coğrafyasının "kaynayan ülkesi" Tunus; buharlaşan istikrarına rağmen, hâlâ "yatırım yapılabilir" ülke durumunda.
Bu "ikircil tutum"; kredi notundan vize zulmüne dek her alanda karşımıza çıkıyor.
Ancak bunun bir mantığı da var. Neticede yüksek kredibilite, daha pahalı Türkiye, daha değerli Türk şirketleri ve aldığı krediye daha az faiz verecek bir ülkeyi de tanımlıyor.
Şu sıralar Türkiye'deki sıcak paranın yüksek getirisiyle mest uluslararası yatırımcıların "yalancı sermaye" volilerini sürdürme gayreti olabilir. Fakat "bütün kötülüklerin anası" sıcak para yerine, gerçek yabancı sermaye girişini temin edecek olan yüksek kredibilite için baskı oluşturmadıkça, bizi bu not cenderesinden çıkarmayacakları da ortada.
Batı; "imrendiği" Türkiye'ye doğrudan yatırım yapacaksa, bunu "ederi" üzerinden yapmak zorunda. Bunun da yolu, bizi hapsettikleri not cenderesinden çıkarmaktan geçer.