Birlik biterse, üretim de düşer. Nitekim, yaklaşık 6 aydır süren sendika çekişmesi üretimi yüzde 20 düşürmüş.
Kardemir sıradan bir fabrika değil ki!
Koca bir kente can veriyor. İnşaat demiri, çelik konstrüksiyon üretiyor. Üretiminin yüzde 15'ini ihraç ediyor. Suriye'ye ve İran'a ray satıyor.
Yüzde 100'ü halka açık. O yüzden şirketi ele geçirme oyunları hep revaçta. Şimdilik yönetim "take over" yoluyla (hisseleri ucuz yoldan borsadan toplamak) yüzde 64 hisseyi ele geçiren Yolbulan, Yücel ve Çelik ailesine ait.
Ancak şirketi ele geçirme kavgası bitmek bilmiyor. Tüccarlar sendikayı, sendika işçiyi, işçi de egosunu kullanıyor. Kardemir ise bu kara düğümü çözecek adımı bekliyor. Karabük'ü yönetenler, sivil toplum kuruşları, bölge milletvekilleri olup biteni seyrediyor. Yerel gazeteci Mehmet Çetinkaya, "en üst düzeyde müdahale olmadan kent huzur bulmaz" diye uyarıyor.
Metal fırtına kapıda!..