Dün geceki Süper Kupa finalinde maç öncesi tahmin ettiğim bir saha içi görüntüsü aynen şekillendi. Topa fazla sahip olan ve oyuna hükmeden Fenerbahçe idi. Bunun iki nedeni vardı. Birincisi, Fenerbahçe'nin geçen sezon oturmuş sistemi ve aynı takım tertibi ile devam etmesi. İkinci nedeni ise Galatasaray'ın kadro yapısından kaynaklanan sorundu. Olcan,Yasin ve Burak bireysel becerileri olan, öne doğru oynayan ancak top tutabilme özelliği olmayan, çabuk ve de doğru düşünemeyen forvetlerdi. Bu tip forvetler fizik olarak hazır olmayan Sneijder'e de yeteneklerini kullanabilme ortamını yaratamazlardı... Aynen öyle oldu... 120 dakikanın tamamı belli 1-2 kısa bölüm hariç hep Fenerbahçe'nin üstünlüğünde geçti.
Ama bu üstünlük pozisyon zenginliğine yansımadı. Bunun da iki nedeni vardı. Fenerbahçe açısından baktığımızda Emenike'nin tam hazır olmayışı ve alışılmış bireysel oyununda ısrar etmesi... Sow'un sahada hiç olmayışı, Emre ve Meireles'in de yapıları itibarı ile depar kulvarlarına bitirici koşuları yapamayışı idi.
Galatasaray açısından da Veysel, Chedjou ile Semih'in çok iyi direnç göstermeleri ve penaltılar da dahil Muslera'nın mükemmel kaleciliği idi.
GELECEK ÜMİTSİZ!
Sonuçta Fenerbahçe penaltılarla kupayı kazandı. Ama teknik direktör İsmail Kartal'ın sahanın en kötüsü olan Sow'a o kadar uzun süre tahammül göstermesi de kendisi açısından en olumsuz puandı.
Alışılmış tribün rezillikleri ne yazık ki bu maçın da daha ilk dakikasından başladı ve bitime kadar da yaşandı. Maalesef bu konuda gelecek için olumlu yorumlar yapmaya bence hiç şansımız yok.
Hakem Mustafa Kamil Abitoğlu da vasat bir maç yönetti. Neticeye etki eden bir hatası olmadı ama göstermesi gereken kartları çıkarmazken, 2-3 pozisyonda da gösterilmemesi gerekenleri kullandı.
