Sevgi li Mehmet Barlas'la bir konuda anlaştık.. "Keşke Başbakan böyle gergin üsluplu konuşmalar yapmasa.."
Ayrıldığımız nokta.. Barlas "Ben Başbakanın niye böyle sert konuştuğunun sebeplerini de arıyorum" diyor.. Ben demiyorum..
Güçlüyü, kendine ve gücüne güveneni hiç ama hiçbir şey tahrik etmemeli..
Bu ülke insanları her salı televizyonda birbirlerine dümdüz giden siyasal liderleri gördükçe, karamsarlıkların en karası içinde dehşete düşüyorlar.
İnsanlara umut vermek, onları aydınlatmak, rahatlatmak, mutlu etmek kimin görevi?. İktidarın.. O sözle, o vaatle gelmediler mi?.
O zaman tahrik olmayacaksın. Bu yüzden Başbakanı tahrik eden sebepler beni hiç ilgilendirmiyor.
Bir noktada daha ayrılıyoruz.
"Ben, Antep'le Kilis'i ayıran değil, birleştiren özelliklerin vurgulanmasından yanayım" diyor ya, inanmayın.. Lahmacunlarımız bile ayrıdır ve Memo, Antep lehine bu farkı anlatmaya bayılır.
Bir de..
Çok anlattım ya.. Ben çocukken Hayati ve Necati Dayımların da oynadığı Kilis takımı Karataşspor'la Antep'e maça giderdik.
Şehreküstü ile oynamaya.. Şehreküstü Güney'in en güçlü takımı o zaman.. (Gaziantepsor oldu sonra..) Bizim Kilis, yazın okullar tatil olunca üniversiteden gelen bir avuç amatör.. Hepimiz de bir otobüs dolusuyuz, çoluk cocuk..
Giderdik Antep'e.. Şehreküstü bizi fena halde yenerdi. O kadarla kalsa iyi.. Bir de seyircisi, bizim bir avuç seyirciyi döverdi..
Mehmet, o zaman da araştırdı mı acaba, güçlü Anteplilerin, bir avuç Kilisliyi hem de yendikten sonra niye dövdüklerini..
(Bu yazıyı geçen hafta, Barlas'ın cevabına cevap diye yazmıştım. Bu defa kabahat gazetede değil, bende.. Günlük listeye koymayı unutmuşum iyi mi?. Eee.. Artık yaşlanıyoruz..)