582 (1186-87) yılında Nusaybin'in köylerinden Ömeriye'de doğdu. İbn Talha diye de anılır; ayrıca Kureşî ve Adevî nisbeleriyle de bilinir. İlk öğreniminden sonra fıkıh okudu ve diğer ilimlerle meşgul oldu. Tahsilini ilerletmek için Nîşâbur'a gitti, orada Müeyyed b. Muhammed et-Tûsî'den ve Zeyneb eş-Şa'riyye'den hadis okudu. Kendisinden Muhammed b. Yûsuf Gencî, İbn Fûtî, Mecdüddin İbnü'l-Adîm ve Abdülmü'min ed-Dimyâtî rivayette bulundular. Busrâ, Halep ve Nusaybin'de kadılık, Dımaşk'ta hatiplik yaptı. Şâfiî fıkhında, usul ve hilâf ilimlerinde seçkin bir yeri vardı.
Dımaşk'ta Emîniyye Medresesi'nde ders okuttuğu sırada Şam Eyyûbî Hükümdarı el-Melikü'n-Nâsır Yûsuf tarafından istemediği halde vezirliğe tayin edildi (648/1250). Ancak bu görevi iki gün devam etti, hükümdara mektup yazıp görevden affını istedi. Hükümdar ve devlet adamlarıyla yakın münasebet kurmadı. Bütün mal varlığını halka dağıttı. Daha sonra tasavvuf yolunu seçti ve halktan büsbütün uzaklaşarak kimsenin bilmediği bir yerde yaşamaya ve cefr ilmiyle uğraşmaya başladı. Harflerden bir daire meydana getirerek bu harflerden ve üzerindeki işaretlerden anlamlar çıkarıyor, gaipten bazı şeyler keşfettiğini söylüyordu. Yâfiî'nin kaydına göre Ebû Sâlim, vezirliği terkedip zühdü tercih ettiğini dile getiren, kendisi hakkında söylenmiş bir manzumenin ikinci mısraının on bir harften oluşan son iki kelimesinden ölüm tarihini çıkarmış ve tahmin ettiği gibi on bir gün sonra da ölmüştür. Ebû Sâlim cefr ilmiyle uğraşan belli başlı kişilerden biridir. Cefr konusunda birçok kitap yazmakla beraber daha sonra bu işten vazgeçtiği rivayet edilmektedir.
651'de (1254) hac görevini ifa edip Dımaşk'a dönen Ebû Sâlim, burada kısa bir süre er-Risâletü'l-Kuşeyriyye'yi okuttuktan sonra Halep'e gitti ve 27 Receb 652 (12 Eylül 1254) tarihinde orada vefat etti.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi