207'de (822) Belh yakınındaki Fâryâb'da doğdu. Türkî, Horasânî nisbeleriyle de anılır. Yine Firyâbî diye anılan hemşerisi Muhammed b. Yûsuf'tan ayırmak için bazı kaynaklarda kendisine Firyâbî es-Sagīr denilmiştir. On yedi yaşında iken hadis dersleri almaya başladı ve Mâverâünnehir, Horasan, Irak, Hicaz, Şam, Mısır, el-Cezîre gibi devrin ilim merkezlerini dolaşarak Ali b. Medînî, Ebû Ca'fer en-Nüfeylî, Ebû Bekir b. Ebû Şeybe, İshak b. Râhûye ve Kuteybe b. Saîd gibi âlimlerden hadis okudu. Zehebî, onun hocalarından 227'sinin adını "Meşyeha ale'l-mu'cem li'l-Firyâbî" başlığı altında zikretmektedir (Aʿlâmü'n-nübelâʾ, XIV, 101-106). Kendisinden İbn Mahled el-Attâr ed-Dûrî, Ebû Bekir en-Neccâd, Ebû Bekir eş-Şâfiî, Ebû Bekir el-Âcurrî, Râmhürmüzî, İbn Adî, Ebû Bekir el-Katîî, Ebû Bekir el-İsmâilî gibi tanınmış kişiler hadis, tefsir ve fıkıh tahsil etti. Hocalarından Muhammed b. Yahyâ el-Ezdî de ondan hadis rivayetinde bulundu. Bir süre Dînever'de kadılık yaptıktan sonra Bağdat'a yerleşerek burada ders okutmaya başladı. Bağdat'a geldiğinde büyük bir merasimle karşılandığı, hadis okuttuğu meydanda kendisini dinlemek üzere birçok kişinin toplandığı, bunlardan 316'sının ondan hadis yazdığı belirtilmektedir. Talebesi İbn Adî de onun pek çok talebenin katıldığı ilim meclislerinden söz ederken bunlardan bazılarının ertesi gün yer bulabilmek için geceyi ders verilen yerde geçirdiğini zikretmektedir.
Devrinin önde gelen hadis hâfızı ve âlimi olarak tanınan Firyâbî'nin hadis rivayetinde sika* olduğu ittifakla kabul edilmekte, cerh ve ta'dîl* konusundaki görüşlerine güvenileceği belirtilmektedir. Yaşının ilerlemesi sebebiyle vefatından bir yıl önce hadis rivayetini bırakması onun bu konudaki titizliğini göstermektedir.
Firyâbî 4 Muharrem 301'de (10 Ağustos 913) Bağdat'ta vefat etti. Ölümünden beş yıl önce Bağdat'taki Ebû Eyyûb Mezarlığı'nda kendisi için bir mezar kazdırdığı rivayet edilir.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi