Yıllar yıllar evvel, Roma'da Via Veneto'daki otelimin lobisinde oturuyorum. Kapıdan Gian Carlo girdi..
O zaman ikimiz de Ankara'daydık. Ben genç gazeteci. Gian Carlo da Avrupa Ortak Pazarın (OECD) Türkiye Genel Sekreteri. M. Ali Ağabey, (Kışlalı) zamanın en önemli diplomatik muhabirlerinden. İngilizce Out Look dergisini de çıkarıyor. Sık sık ona uğrar, orda tanışırız..
Sarılma, öpüşme.. Bana dedi ki..
"Eğer yürümekten üşenmezsen, sana gerçek Roma'yı gezdireyim. Çünkü oraya araba girmez.."
Ben gittiğim bütün yabancı kentlerde yürüme meraklısıyım. Hele de Roma'da..
İspanyol Merdivenlerine sırtımızı verip, alnımızın çatısına yürümeye başladık, daracık yollardan..
On gün anlatırım hala, o muhteşem geziyi..
Pantheon'u geride bırakıp, Tiber nehrinin çizdiği kavisin tam içine girdik.. İşte bin yıldır aynen duran eski Roma..
Yorgunluktan bittim, acıktım da.. Gian Carlo "Şimdi hakiki, bir İtalyan Locandasına gideceğiz" dedi.. Lokanta lafımızı onlardan aldığımızı da böylece öğrendim.. Yani benim evim salonundan biraz büyük.. Bir kaç masa var. Masada o filmlerde gördüğümüz kırmızı beyaz ekose örtüler..
Daha girerken Gian Carlo herkesle selamlaştı. Mahalle aile lokantası.. Herkes birbirini tanıyor. Tek yabancı ben. Bir karı koca işletiyor. Kadın servis yapıyor, erkek merdivene çıkmış perde takıyor..
Niye bunları anlattım..
Yeğenim Zeynep de, ben de Penne Arabiata hastasıyız..
Petti Rosso diye bir yeni İtalyan duydum. Galata Kulesinin oralardaymış. Şirin bir eski İstanbul sokağında sora sora bulduk.. (Ben sözlüğün yalancısıyım. Petti Rosso, Kırmızı Memeler demekmiş. Roma'da da ayni adlı bir mekan varmış.)
Kapıdan girdiğimde manzara..
Bir kaç masa.. Masalarda ekose örtüler.. Ama mavi beyaz renkler bu defa.. Azurri, mavi, İtalyanların rengi ve milli takımlarının adı.. Ve de bir adam merdivene çıkmış, perde takıyor.. İyi mi?.
"Vay Gian Carlo" dedim içimden.. Gözlerimi kapadım, Pantheon Mahallesine gittim. Açtığımda da ordaydım. Ayni sıcaklık.. Ayni dünya şirini, dünya tatlısı gülümseyen insanlarla servis.. Ayni lezzet, hepsinden önemlisi.. İçi loş.. Pencerelerden o daracık sokaktaki insan seli görülüyor. Benim baş manzaram işte.. İnsanlar..
"Buraya bir daha, on daha gelelim" dedik, Zeynep'le canımız hiç ayrılmak istemez, saatlerce oturmak isterken..
(Petti Rosso: Şahkulu Mah. Galip Dede Cad. No: 56 - Galata)
Tel: 0(212) 245 9443