Ağır mı oldu?.. İşte iki örnek..
Pazar günü Tuzla'daydım. Kahvaltıdan sonra Serpil Bacı teklif etti, Tuzla Pazarına gittik.. Harika bir dolaşma oldu.. Bir köşede dört ceviz çuvalı gördüm.. Hepsinin üzerinde ayrı fiyat vardı..
"Neden" diye sordum.. "Ağaçları ayrı" dedi, pazarcı usta.. Görünüşleri de ayrıydı aslında. 18 lira olanlar pinpon topu büyüklüğündeydi. En pahalı. En ucuz 11 lira olanı ise onun yarısı kadar.. Kırması ve temizlemesi kolay olur diye, 18 liralıktan istedim, iki kilo.. Bahçede sepete koyuyorum. Gelen giden dostlar, kendi kendini ağırlıyor, benim gibi..
Eve geldik, sepete boşaltıyorum.. En büyük ceviz, fındık kadar. Benim kıracak kıramıyor. O kadar ufak.. Yahu pazarcı sihirbaz olmalı.. Gözümün önünde o kocaman kocaman cevizlerle dolu çuvaldan doldurdu. Bu nasıl el çabukluğudur.. Hani çocukken domates alırdım pazardan. Orda beni kazıklarlardı, alttan çürükleri koyup. O tamam.. Ama avuçlanan cevizde nasıl olur bu iş?.

***
Türkiye'deki freeshoplardan puro almamaya yemin etmiştim, yediğim kazıklardan sonra..
Kıbrıs dönüşü yemini unuttum. Yeşilköy'deki freeshop o kadar güzeldi ki, girdim bir kutu Cohiba Siglo Six aldım. Dünyanın en güzel, bu sebeple en pahalı sigarasıdır. Yaz geceleri püfür püfür içerim diye..
..Ve rezillik..
"Havana değil, banana" der Kübalılar, kendi sigaralarının taklitlerine.. Bu banana da değil. En kötü Bulgar malı.. Havana'nın korsanları, bire bir ayni görünümle Bulgaristan'da yapılıyor ya.. Bizim free shoplar da bu korsan malları satıp, hem beni, hem milleti, hem de devleti kazıklıyorlar.. 10 kutu havana gerçek faturalı, yakın dostlara.. Sonra yüz kutu, Bulgar Bananası el altından, bizim gibi hıyarlara..
***
Yani, Tuzla Pazarı ile, dünyaca ünlü havaalanımızın farkı yok, iş insan kazıklamaya gelince..
Biz uzmanız.. Her zaman, her yerde..