Başbakan Recep Tayyip Erdoğan'ın 'demokratik açılım' kahvaltısı ile ilgili perde arkası dedikoduları duydukça gülmekten yerlere yattım... Yazık, yazık... Kimse kendini aşamamış, egolar tavan yapmış. Herkes 'ben, ben, ille de ben' diye diye kahvaltı tabağının tadına bile bakamamış. Kimi korsan CD'lerini kolunun altına alıp gelmiş, kimi belediyelerin artık festivaller yapamadığından söz etmiş, kimi bu ülkenin bir sanatçısı olarak VIP muamelesi görmek istediğini anlatmış, kimi de yurtdışındaki konserlerine giderken yaşadığı vize zorluklarından söz etmiş. Telif hakları unutulur mu? Onu da gündeme almışlar tabii. Başbakan da kibarlığından, "Arkadaşlar, burada sizin sorunlarınızı değil, başka bir şeyi konuşmak için buluştuk" dememiş. Toplantıya katılan birkaç kişiyle konuştum. Onlar olanları sıkıntıyla izlemişler.

BEKLENTİLER...
Konuştuklarımdan biri, "Bu mesleği yapan bir insan olarak utandım, Başbakan'ın karşısında yerin dibine geçtiğimi hissettim" dedi ve şöyle devam etti; "Günün konusu belli. Başbakanımız konuşmasını bitirdikten sonra herkes söz almaya başladı. Konuyla ilgisiz ne varsa konuştular. Bir an çıkıp, 'Ya siz manyak mısınız!' diye bağırmak istedim. İnsanlar kendilerini o denli önemsiyorlar ki; sanki ruhları bedenlerinden çıkmışcasına kendilerinden başka biriymiş gibi söz ediyorlar. Keşke orada olsaydın da yaşananları görseydin..." Bülent Ersoy'un ağır ağır konuşması salondakilerin canını sıkmış, Emel Müftüoğlu çıkıp, "Lütfen daha kısa konuşur musunuz? Burası özel sorunların anlatılacağı yer değil!" deyince de salonda alkış kopmuş. Herkes devletten bir sanatçı olarak beklediklerini dile getirmiş. Bülent Ersoy, sanatçıların havaalanlarında VIP'ten geçirilmesi ricasında bulunmuş. Peki aklı başında kimse yok muymuş? Varmış tabii. Onlar, görüşlerini dile getirip susmuşlar. Bu toplantı bize ne gösterdi? Kendilerini 'sanatçı' olarak tanımlayıp her fırsatta, "Biz toplumun beş adım önünde olan insanlarız" diyenlerin aslında nerelerde olduklarını gösterdi. İnsanın, egolarından asla sıyrılamadığını gösterdi. Lütfen toplantıya katılan herkes üzerine alınmasın ama kimileri işi sahiden de 'popstar'a çevirmişler, poplamışlar... Örneğin, Bülent Ersoy'un, kahvaltı masasında duran sarı Hermes çantası bir türlü gözümün önünden gitmiyor! Bu toplantıda amaca uygun olarak hiç mi bir şey konuşulmadı? Konuşulmuştur elbet... Ama saçmalıklar üst düzeyde olunca kimse 'iyiyi' göremiyor işte.