Mahsun Kırmızıgül'ün New York'ta 5 Minare filmini izledikten sonra, bu sütunlarda "Amerika'da geçen aksiyonları, Hollywood'un ticari yönetmenlerine bırak, sen bize Bitlis'in beş minaresini anlat Mahsun" diye yazmıştım. Öyle yaptı Mahsun... Hayat Devam Ediyor dizisiyle izleyiciyi can evinden yakalayıverdi.
Küçük gelinlerin ve 'adı batasıca töre'nin dramını olanca gerçekliği ile yüreklere kazıdı.
Ve televizyon izleme inisiyatifini her daim gülmekten değil, ağlamaktan yana kullanan seyircinin göz pınarlarındaki baraj kapaklarını açıverdi... Mahsun'un artık bir 'sinema dilinin' oluştuğunu yine bu köşede yazmıştım. Yüreğimize dokunup dokunup geri çekiliyor, sonra bizi ve tepkilerimizi izlemeye koyuluyor gibi. Yine öyle yaptı. Ama mesajlarını verirken, kafamızın içindeki kireç tutmuş tabuları da yerinden oynatmayı başardı.
Örneğin, 15 yaşındaki Hayat'ı gelin alan 70 yaşındaki ağa, kendisini eleştirenlere dedi ki, "Böyyük şeerlerde gocamış adamlar her gece genç gızları yataklarına alıyör, gimseler bişşeycih demiyör emme... Ben şerefimle, nikahımla alıyom bu gızı..."
Evet ya, meselenin bir de bu tarafı var. Yıllardır görmediğimiz, göremediğimiz ya da görmezden geldiğimiz... Vicdansızlığın köyü, kasabası, şehri olmaz. Kimi 'töre'nin ardına gizler kendini, kimi paranın... Bir de bu 'töre'nin, ne vicdanı var, ne Allah'ı... 15'lik kızı 70'lik adama 'satmak', hata işleyen genç kızı sürükleye sürükleye bekaret kontrolüne götürmek, sonra da ağabeyine vurdurtmak, 'şerefi' kurtarıyor. İyi de hangi şerefi?
O şeref dediğiniz şey, nasıl olur da soğan zarı gibi bir şeyden ibaret olabilir? Ama ille de kan akacak...
İster iki damlasıyla gerdek çarşafını ıslatsın, ister oluk oluk akıp kefeni ala boyasın... Kan akacak... İlle de kan... Allah-ü teala'dan bir koç da bu gariban kızlar için indirmesini beklemeyelim ne olur... Kendi vahşetimize, kendi insanlık ayıbımıza bu kez kendimiz son verelim.
Mahsun'un, ilk bölümü 2 saat 13 dakika süren dizisi, film tadında karelerle bezeliydi.
Dizi değil, adeta Avanos Vadisi'nde açılmış kocaman bir fotoğraf sergisi gibiydi...
Belli ki ağlamaya gönüllü televizyon izleyicisi için Hayat Devam Ediyor yeni bir ağlama duvarı olacak. Ama... Keşke... Keşke...
'Hayat' bayram olsa...
