Bu yazıyı kaleme aldığımda henüz Kavak Yelleri'nin final bölümünü izlememiştim. Ama ne yalan söyleyeyim, finalden de öyle büyük bir beklentim yok zaten. Sadece dizi bittiği için seviniyorum.
Neden mi? Türk dizi izleyicisinin beğeni çıtasını ayakkabı topuğu hizasına indirdikeri için...
Bir senaryo nasıl bu kadar saçmalayabilir? Kısacık bir öykü nasıl her köşesinden çekilip yufka gibi açılır? Bunca mantıksız zaman ve mekan sıçramaları nasıl izleyiciyle alay eder gibi milletin gözüne gözüne sokulur? Ölenler nasıl dirilir? Öyküye aşk sosu katmak için karakterler nasıl sırayla birbirlerine aşık edilir? 32 kısım tekmili birden bu dizideydi.
Böyle bir dizinin, 170 bölüm ekranda kalması ve kendine izleyici bulması, Türk TV izleyicisi profili açısından beni derin endişelere sevk etmişti. Giderek daha fazla kabak tadı veren Kavak Yelleri'nin final yapması, bir televizyon yazarı olarak aldığım en değerli bayram hediyesiydi.
Kavak Yelleri'nin tek faydası ise diziye şahane bir müzik yapan Pinhani grubunun daha geniş bir kitle tarafından tanınıp sevinmesini sağlamak oldu.