Şimdi bu vicdansız yazlıkçılar çocuklarına oyuncak niyetine köpek yavruları alıyorlar ya... Bir de kalın kafalılara anlatıyoruz ama anlamıyorlar. "Bu yavruları giderken sokağa bırakıyorsunuz ya, aslında ölüme, açlığa terk ediyorsunuz bre günahkarlar" diyoruz ama yok, dinleyen yok. Neyse işte Çeşme-Alaçatı sokakları her sene yeni yavrularla dolup taşıyor. Bir önceki yılın terk edilenleri, eğer kışın açlıktan birbirlerini yemedilerse, bahar aylarında geldiğimizde bizi sevinçle karşılıyorlar. Biz de artık elimizden geldiği kadar şımartıyoruz onları. Bizim mahallenin de bir soysuzlar çetesi var tabii... Hepsi birbirinden delikanlı ve birbirlerine de canı gönülden bağlı. İçlerinde tek bir hanım kız vardı, eh ben kısırlaştırma işine girişene kadar kaşla göz arasında hamile kaldı. Bu arada adını 'Öncel' koydum. Gözlerimiz aynı renk çünkü. O da her gördüğünü kendi gibi sanıp 'hadi dost olalım' diye yanaşıveriyor insanlara. Şimdi bu Öncel, beş tane yavruladı... Ben doğumhane olarak bizim bahçeyi tercih etmesi için elimden gelen her tür rüşveti verdim kendisine ama o benim fakirhaneyi tutmadı ki, gidip bitişik komşumuz Macit Abileri seçti. Onların havuzu falan var ya ondan herhalde. Biraz bozuldum tabii ama sesimi çıkarmadım.

VAR MI BEBİŞ İSTEYEN?
Şimdi yavrular yan bahçede. Birer kiloluk topaçlar olarak bütün gün 'mamaaa' diye bağırıyorlar. Gerçi Öncel onları güzel emziriyor ama öyle bir semirdiler ki doymuyorlar bir türlü. Diyeceğim o ki ben bugün köşemi kendi emellerime alet ediyorum. Elimizde beş tane aslan parçası var. Bizim de onlara dost eli uzatacak insanlara ihtiyacımız var. Ne yapalım bu dünyada iyiler de var kötü kalpliler de... O kötülerin yedikleri haltları temizlemek iyilere düşüyor işte. Var mı aranızda sevaba girmek isteyen birileri?