Ülkenin en ciddi meselesinde siyasi parti liderlerinin bir araya gelmesi ne güzel olur değil mi? Peki, politik dilin sivrileştiği, ihanete varan ağır lafların uçuştuğu bir ortamda, siyasilerin buluşması, milyonları rahatlatır mı? Yanındaki çalışma arkadaşı ile hatta komşusu ile bir araya gelemeyen kitlelerin bu özlemi sizce de tuhaf mı?
Konu, "terör" olunca pozisyon farklılıklarının aniden ortadan kalkacağı sanılıyor. Yüksek beklenti yaratılıyor. Oysa niyet ne kadar samimi olursa olsun, referandum ve seçim sürecindeki Türkiye'de, olası liderler zirvesi, içeriğinden ziyade şekliyle tartışılacaktır. Zira Başbakan Tayyip Erdoğan'ın, muhalefete dönük "buluşma" çağrısı, siyasi manevraların kurbanı olmaya adaydır. Çünkü,
AK Parti, açılımı başlattığında, Polis Akademisi'ndeki "Kürt Çalıştayı" sürecin adına ipotek koymuştur.
Açılıma, muhalefet partileri ile başlanmaması handikap oluşturmuş, sonrasındaki temas arayışları fayda getirmemiştir.
Açılımın, siyasi cesaret gerektiren boyutu, destek istenen kesimlerle paylaşılamamıştır.
MHP lideri Devlet Bahçeli, "bölünme" girişimi olduğunu ileri sürdüğü adımlara peşinen karşı çıkmıştır "Devlet projesi" tanımlaması karşısında Milli Güvenlik Kurulu'nu dahi suçlayabilmiştir.
CHP'nin yeni lideri, henüz Kürt sorununa ilişkin güncel çalışmasını tamamlayamamıştır. Çözüm önerileri ise gelecekteki CHP iktidarına bırakılmaktadır. Kapı aralanan husus, Başbakan Erdoğan'ın, CHP Genel Merkezi'nde Kemal Kılıçdaroğlu'nu ziyaretidir.
Çok açık olan bu tablo karşısında, siyasetçileri "illa bir araya gelin" diye zorlamak haksızlıktır. Dini bayramlardaki nezaket buluşmalarından ne çıkabilirse, kimi baştan reddedilen kimi yan çizilen bu buluşma hevesinden de o kadar sonuç çıkabilir!