Muhteşem 'Hayati' projesi beni öyle derinden etkiledi, öyle duygulara sürükledi, zekamı öyle açtı ki... Madem arkadaşlar bu kadar yaratıcı, ben geri kalır mıyım hiç?
Eğer bizim de bir 'Hayatimiz' olsaydı, bizim yerimize ne yapmasını isterdik diye düşündüm, taşındım, kaşındım ve buldum. İşte benim Hayatim ve yapacakları.
Hayati benim yerime regl sancısı çeksin
Dip boyaya gidip benmiş gibi dursun, Hayati sıkılsın.
Adama ayrılık haberini Hayati versin, acıyı da Hayati çeksin.
Gelmeyen telefonları Hayati beklesin, gelmesini istemediğim telefonlara Hayati cevap versin.
Hayati özlesin, ben niye özleyeyim. Hayati ağlasın, ben niye ağlayayım. Hayati derdini anlatamasın, ben niye zorlanayım.
Ya da çok içersem, sarhoş olup eski sevgilimi ararsam Hayati aramış olsun. Gecenin sonunda da beni sırtına alıp eve taşısın.
Kendime gelemediğim günlerde yazılarımı Hayati yazsın.
Canımın istediğini yiyeyim kiloyu Hayati alsın. E bu da hayati bir konu değil mi efendim.
Hah! Hayati konularda aldığım salak kararların sorumluluğunu Hayati yüklensin, bedelleri Hayati ödesin.
Mümkünse annemin her telefon açışında vazgeçemediği ilk sorusu "Nerdesin"e Hayati cevap versin.
Hayati yağmurlu havada benim için taksi beklesin. Klasik taksici sorusu "Bozuk yok mu abla"ya Hayati bozulsun.
Telefon sapıklarıyla Hayati uğraşsın.
Ben topuklu ayakkabılarla dolanayım, Hayati'nin ayakları ağrısın.
Ben sigara içeyim, Hayati tık nefes kalsın.
O aşkın lümpeni adamı sevmek Hayati'nin hayatının hatası olsun.
Her türlü sınava Hayati girsin.
Alkol kontrolünde Hayati üflesin.
Vuvuzelanın sesi uzaktan hoş gelmez! Dünya Kupası'nda seyircinin ömrünü yiyen Vuvuzelanın gürültüsünü, baş ağrısını Hayati çeksin.
Hayati Migros torbalarını taşısın, sofrayı kaldırsın, Hayati spora gitsin bana yarasın.
Hayatisiz kul olmasın, hatasız kul olsun. İyi mi? Şimdi kesti mi?