Yani yazmaktan bile büyük hicap duyuyorum. Geçen hafta yüreğimi en çok acıtan olaydı.
Bir kendini bilmez, pandemi ile ilgili kısıtlamaları sözde eleştirmek ve bu yolla 'tık' almak uğruna değerli dostum Kenan Işık ve ailesini çirkin emellerine alet etti. "Halimiz Kenan Işık gibi, yaşıyoruz ama yaşamıyoruz" gibisinden saçmaladı, büyük terbiyesizlik etti.
Beni teselli eden ise bu çirkefin sosyal medyada çok güçlü bir şekilde eleştirilmesi, o ibareyi yazıp yazacağına pişman edilmesiydi. Öyle güzel, öyle anlamlı tepkiler verildi ki yüreğime az da olsa su serpildi.
