ERSOY DEDE'NİN YAZISINDAN BAŞLIKLAR
Ben de ne yazık ki kovboy filmleriyle büyüdüm.. Oyuncak alacağımız zaman kızılderili oku değil kovboy tabancası aldım. Adını bilmediğim Kızılderililere değil John Wayne'e, Clint Eastwood'a, James Stewart'a, Lee Marvin'e hayran oldum..
Neden sonra dedim ki, 'bu işte bir terslik var. Ben neden bu kavgada Gringo'yu tutayım ki?!' İşte o zaman uyandım meseleye.. Bakın değerli dostlar sadece kovboy filmleri değil, Amerikan sinema endüstrisi başlı başına bir propaganda sistemidir..
Kovboy filmleri bize, senelerce yerlerine yurtlarına çöktükleri topraklarda katledilen 'vahşi' kızılderilileri kötü, yakışıklı kovboyları 'güzel' gösterdi.. Oysa Amerikan tarihini okuyanlar bilecektir ki, gerçek kovboylar hiç de öyle western filmlerindeki gibi yakışıklı beyaz adamlar değildi.. AfroAmerikan, yani zenciydiler.. Evet bu insanlar sığır çobanıydı ama aynı zamanda pek çok pis işte de bu kovboylar başroldeydi.. Buna elbette kızılderili katliamları da dahil.. Batı hem kendi çocuklarına katliamcı dedelerini 'iyi' göstermiş hem de dünyaya 'biz kötü insanlar değiliz' mesajı vermişti bu filmler sayesinde.. Biz de senelerce bu propagandaya maruz kaldık.. Ama yeter artık.. Ben çocuklarımın Geronimo'ya hayran büyümesini istiyorum artık. Benim gibi 'beyaz adam'a değil..
YAZININ TAMAMI İÇİN TIKLAYINIZ
