Çocukları PKK tarafından kaçırılan annelerin Diyarbakır HDP İl Başkanlığı binası önünde sürdürdüğü oturma eylemi ile örgütte çözülme başladı. Annelerin eyleminden etkilenen teröristler birer birer terör kamplarından kaçıyor. İlk olarak Hacire Akar'ın oğlu Mehmet'in evine geri dönmesinin ardından sırayla Hatice Ceylan oğlu Cafer'e, Hüsniye- Hüseyin Kaya çifti kızları Mekiye'ye, Halime Kadran ise torunu Halil'e kavuştu. 71 ailenin yaklaşık 4 aydır süren eyleminden etkilenerek PKK'dan kaçan teröristlerin sayısı ise 17'yi buldu. Örgütün Irak ve Suriye'deki kamplarından kaçarak güvenlik güçlerine teslim olan teröristlerin anlattıkları, annelerin eyleminin ardından PKK'yı büyük bir korkunun sardığını da ortaya çıkardı. İşte o teröristlerden bazılarının ifadeleri:
HDP BİNASINDAN DAĞA GÖNDERDİLER
Star Botan (19) Benim gibi kandırılarak ya da kaçırılarak çocukları dağa götürülen annelerin eylemini görünce etkilendim. Batman'dan daha 16 yaşımda HDP binasından dağa sonrada Irak 'a gönderildim. Annelerin eylemi artarak devam ettikçe dağdan inen çocukların sayısı artar.
KAMPTA HERKES BİRBİRİNE ANNESİNİ SORUYOR
Kader Garzan (21): Annem, 'Dön yavrum artık acına dayanamıyorum' deyince kaçtım. Kamp alanlarında Annelerin durumunu görüp etkilenen çok sayıda kişi var. Biran önce kaçıp annelerine, eski yaşamlarına kavuşmak istiyorlar. Annelerin eylemi örgütün yönetici kamp ve grup sorumlularında panik yarattı. Kampta çok sayıda kişi birbirlerine "Senin annen de katılmış mı?" diye sorarken sohbetlerde ise "Benim annem de oraya geldi mi acaba?" diyenler oluyordu. Annelerin evlatlarını peşine düşmesi örgüte kandırılarak katılanları benim gibi kaçma konusunda cesaretlendirdi.
ANNEME GİDERKEN ÖLECEĞİM
Zozan Leyla (20): Eylemi görünce böbrek hastası olan annem gözlerimin önüne geldi. Diyalize giderken yemeğimi hazırlar beni öpüp giderdi. Onu yüz üstü bırakıp dağa çıkmıştım. Beni ömür boyu affetmeyeceğini sandım. "Devlet onu affedecek. Ben de onu affettim. Ölmeden görmek istiyorum. Gelsin" deyince karar verdim. "Yolda ölsem de anneme giderken öleceğim" diyerek kaçtım. Şimdi annemin yanındayım. Devletin aracı annemi diyaliz için alıp eve getiriyor. Devletime kurban olayım.
DEVLETİMİN ŞEFKATLİ YÜZÜNÜ GÖRDÜM
Rojin Helil (25): Annem keşke yıllar önce bana "Dön kuzum, kucağım bıraktığın gibi sana açık" deseydi. O zaman dönerdim. Annem beni ikna etti. 4 yıl önce gittiğim benliğim ve bedenim ile dönmedim ama kendi annem ve başka anneler için döndüğüme seviniyorum. Devletimin gerçek yüzünü yaşadığım acılardan sonra idrak ettim. Devletimin ve annemin desteği ile kuracağım güzel yaşantımın planlarını yapıyorum.
PKK'YI ANNELERİMİZİN KORKUSU SARDI
Asya Zinarin (23): Örgüt annelerden korkmaya başladı. Analarımıza kötü sözler söylüyorlardı. "Sizler Kürtlerin hakları için dağdasınız" diyorlardı. Onların hak dedikleri yerde ölüm-gözyaşı-açlık-tecavüz ve infazların olduğuna son 5 yılda sayısız şahit oldum. Annem "Onların çocukları yanı başlarında, siz ölüyorsunuz" deyince döndüm. Ölmeden o bataklıktan kurtuldum.
KARDEŞİMİ JANDARMA KURTARDI
Nawdar Bedran (22): İki yıldır sesini duymadığım anneme telefon ettim. Geçen yıl zehirlenen kardeşimi yollar kardan kapalı olduğu için jandarmanın sırtında taşıyarak hastaneye yetiştirip ölümden kurtardığını anlattı. "Sen bu askere nasıl silah sıkacaksın kızım. Gel teslim ol" deyince plan
