Dönem dönem medyamızda 'etik ilkeler' başlığı altında maddeler yayımlanır; gazetecinin nasıl davranacağının, işini hangi kriterlere dikkat ederek yapacağının altı çizilir.
Sonra ne olur?
O maddelerden hiçbiri uygulanmaz. İşin kötüsü; bütün kural tanımazlıklar zamanla, 'doğalı buymuş' gibi görülmeye başlanır.
Bu mevzuya neden girdim? Bildiğiniz gibi pazar günü Günaydın'da; Alex'in Fenerbahçe'den ayrıldığı dönemde yaşananların kilit ismi tercüman Samet Güzel ile yapılan röportajım yayınlandı. Samet, havaalanında Aziz Yıldırım'la yaşadığı o gergin basın toplantısının ardından istifa etmiş ve konuşmama kararı almıştı.
KONUŞMAYA KARAR VERDİ
Birkaç aydır, o günün detaylarını konuşabilmek için Samet'i ikna etmeye çalışıyordum. Sonunda kabul etti. O gün yaşananların doğrusunu paylaşmak istiyordu çünkü. Bir de kendisini daha iyi anlatmak... Hayatının sadece tercümanlıktan ibaret olmadığını; futbolla ne kadar yakından ilgilendiğini, projelerini... Kısacası hayallerini anlatmak istiyordu.
Bir dönemin her şeyi bilen adamını; 'A Beutiful Mind'ın Russel Crowe'u konseptinde çekelim istedik. Ortaya da pazar günü okuduğunuz röportaj çıktı. Medyanın ilgi göstereceğini tahmin etmiştik; üzerinden altı ay geçmesine rağmen hâlâ sıcaklığını koruyan olayın tarafı konuşuyordu. Röportajın kaynak belirtilmeden alıntılanacağını da tahmin etmiştik.
Asıl hikaye ondan sonra başladı zaten...
Memleketin önde gelen gazetelerinin internet siteleri de dahil olmak üzere, röportaj birçok yerde kaynak belirtilmeden yayınlanınca; haberi izinsizce ve kaynak göstermeden alanlara Twitter üzerinden tepki gösterdim. Sonuçta röportajı, kendileri yapmış gibi vermişlerdi.
ÖNCELİKLE İZİN ALMALISIN
Şu şekilde cevaplar aldım:
"Ee sayfanın sonuna gazetenin adını yazdık ya!" Yazmışsın güzel kardeşim ama mikroskobik fontlarla yazmışsın.
Röportajı anonsladığın yerde ne yazardan, ne de gazetenin adından bahsetmişsin. Sayfanın dibine 'ara ki bulasın' şekilde yazmakla olmaz.
Hatta yazsan bile olmaz! Öncelikle izin alman gerekir. Röportajın tamamını da seninmiş gibi kullanamazsın. Biz yemeyiz...
"Bunu zaten tüm gazeteler yapıyor!" Kötü örnek, örnek değildir. Senin emeğini çalan varsa, sen de şikayetçi ol.
"Bazı yerlerini kesmek durumundaydık" Yazıyı kesip biçmek için yazarından izin aldın mı? Girişte yazarın kendi ağzından yazdığı bölümleri de verdiğin bir yazı, künyesiz ne kadar komik duruyor, düşündün mü? Yazıda 'ben' diye bölümler var; o 'ben'in kim olduğu belli değil.
Bana bu cevapları verenlerin çoğu genç nesilden meslektaşlarım. Yani bu ülke medyasının geleceği. Medya etiğine ilişkin inandıklarının özetini yukarıda geçtim.
Temel burası; binanın bitmiş halini siz düşünün artık...
