Kahramanmaraş merkezli meydana gelen asrın felaketi,10 şehrimizde acı bir tablo geride bıraktı. 41 binden fazla binanın yıkıldığı veya hasar gördüğü iki yıkıcı depremin ardından tüm Türkiye tek yürek halinde bölgedeki yaraları sarmaya devam ediyor.
Depremin ardından spor dünyasından da birçok sporcu bölgeye giderek depremzedelere yardım ediyor. Bunlardan birisi de dünya ve Avrupa şampiyonu milli güreşçimiz Rıza Kayaalp... Hatay'da gönüllü olarak yardım etmeye giden Rıza Kayaalp, yaşadığı duyguları SABAH gazetesi spor servisinden Yasemin Yıldırım'a anlattı. İşte o sözleri...
"İKİNCİ GÜN HATAY'DAYDIK"
"2015 yılından bu yana Diyanet Vakfı'nın gönüllüsü olarak çalışıyorum. Kurban bayramlarında etlerin dağıtım çalışmalarında onlara destek oluyordum. Deprem haberini alır almaz da ne yapabilirim diye onlarla irtibata geçtim. Hazırlıklarımızı yaptıktan sonra ikinci gün yola çıktık ve akşamında Hatay'daydık. Biz gittiğimizde şunu gördük ki herkes canla başla çalışıyordu. Bir ablamızın cenazesini çıkardık enkazdan, onun defin işlemlerine katıldım. Gelen cenazelerin defninde hiçbir sorun yaşanmıyor. İnsanlara çorba dağıtımı, yemek dağıtımı yaptık. Köylerinde kalmak isteyen, evini terk etmek istemeyen insanlar var. Onlar için çadırlar kurduk."
"ENKAZDAN AYRILMAK İSTEMİYORLAR"
"Hatay'dan sonra Ankara'ya döndüm ama evimde yarım gün zor kaldım. Çadır isteklerini görünce kendi imkânlarımla bir araç ayarlayıp Kahramanmaraş'a geçtim. Özellikle küçük bebekleri olan aileler zor durumda. Devlet, çadır kentler kurmasına rağmen enkazının başından ayrılmak istemeyenler var, onların çadır ihtiyacını karşılamaya çalışıyoruz. Bazı ablaların çocukları, eşleri enkaz altında kalmış. Bir şey yapamıyorlar. Ekipler önceliği ses gelen yerlere veriyor. Biz de ses gelmeyen yerlere bakıyoruz."
"SEN, BEN YOK, HERKES BİR OLMALI"
"Burada herkes elinden geleni yapıyor. Bu büyük bir yıkım. Ulaşılamayanlar olabilir ama gerçekten insanlar canla başla çalışıyorlar. Artık destek ve birlik zamanı... O, sen, ben değil, tüm yardım kuruluşlarının el ele vermesi lazım. Bizi görmek diğer gönüllülere moral oluyor. 'Abi sen de mi buradasın' diyorlar, birbirimizden güç alıyoruz."
"BU PSİKOLOJİYİ NASIL ATLATIRIM BİLEMEM"
"Beni en çok çocuklarının cansız bedenlerini alan anneler, babalar etkiledi. Battaniyelere sarılmış şekilde gelmeleri. Kendi çocuğuma bakınca da hep o anları hatırlıyorum. Uzun süre bu psikolojiyi atlatamam gibi geliyor. Erzak konusunda sıkıntı yok. Artık ihtiyaç barınacak yer, çadır. İnsanlar bağış yapıyor ve bunların yerlerine ulaştığını görmek istiyor. Ben de bunun için çalışıyorum."
