Abese Suresi'nde, Hz. Peygamber'in Abdullah İbn Ümmî Mektûm'a karşı gösterdiği tavrından dolayı uyarılması ve müminlere fakir ve muhtaçlara karşı şefkatli ve merhametli davranmaları gerektiği öğütlenmesi yer alır. Ayrıca surede, Allah'ın kudret ve azameti, ahiret inancı ve Kur'an'ın önemi gibi konular da işlenmektedir. Abese Suresi 20. ayet okunuşu ise çokça sorulur. Abese Suresi 20. ayet Türkçe anlamı ve meali fazlasıyla önemli ve bilinmesi gereken şeylerin başında gelir.
Summe-ssebîle yesserah
Abese Suresi 20. ayetinin Türkçe anlamı şu şekildedir:
Sonra ona yolu kolaylaştırdı.
Abese Suresi Okunuşu İçin Tıklayınız
Abese suresi 17-23. Ayetlerinin tefsiri birlikte verilmiştir. 20.ayetin tefsirini incelerken diğer ayetlerle beraber bakmamız gerekecektir.
Burada "Kahrolası o insan!" şeklindeki yergi ifadesiyle genel olarak insanlığın değil, Hz. Peygamber'le yaptıkları tartışmalarda yeniden dirilmeyi inkâr eden putperestlerin, bir rivayete göre özellikle Ebû Leheb'in oğlu Utbe'nin kastedildiği belirtilmektedir. Âyetlerde gerek söz konusu kişiye gerekse yeniden dirilme konusunda tereddüdü olan herkese, insanın hiç yokken varlık alanına nasıl çıkarıldığı hatırlatılmakta, böylece insanlar düşünme ve inanmaya teşvik edilmektedir. "Sonra ona yolu kolaylaştırdı" meâlindeki âyeti müfessirler "Ana rahminden çıkmayı kolaylaştırdı" veya "Hayır yahut şer yolunu seçme imkânı verdi" şeklinde yorumlamışlardır.
Taberî âyetin bağlamını dikkate alarak birinci yorumu tercih etmiştir (bk. XXIX, 35). Ancak bize göre ikinci anlam, yani insanın iyilik-kötülük, iman-inkâr, doğru-yanlış şeklindeki alternatifler arasında seçim yapma gücüne sahip varlık olarak yaratılması daha çok hatırlatılmaya değer bir lütuftur; dolayısıyla âyetin bağlamına da daha uygundur. Çünkü bu özelliğiyle insan dünyadaki diğer bütün yaratılmışlardan üstün ve seçkin kılınmıştır.
Bu gerçek yanında, insanın bir gün ölüp kabre konduktan sonra Allah'ın dilediği bir vakitte tekrar diriltileceğini hatırlatan 21-22. âyetler ile Allah'ın buyruklarına uymayanları kınayan 23. âyetten şu sonuç ortaya çıkmaktadır: Allah insana iyilik ve kötülük yolları arasında seçim yapma imkânlarını bahşetmiş, dolayısıyla ona ihtiyacı olduğu kadar özgürlük alanı açmıştır. Bu özgürlüğe sahip olması ona Allah'ın buyruklarını yerine getirme sorumluluğu yüklemektedir. Nihayet insan, bir gün bu hayatı terkedecek ve özgürlüğünü doğru kullanarak sorumluluklarını yerine getirip getirmediği konusunda hesap verecek, karşılık görecektir.
