Rus hakem İgor Egorov başlama düdüğünü çaldığında kafamda beliren ilk soru Vaduzlu futbolcuların o an sahada ne hissettiğiydi? Yaşadıkları ülke Liechtenstein'ın toplam nüfusunun aynı anda bir stada dolduğu ve tek ses, coşkulu nefesle bağırdığı bir ortamda maç oynamak yüreklerine nasıl ateş bırakmıştı?
Tribünlere kayan gizli bakışlarında biraz şaşkınlık, yüzlerinde anlaşılmaz bir gülümseme ve rahatlık vardı Bu tablo teslimiyetçi bir yapıda oldukları hissini uyandırsa da maç başladığında sahadaki duruşları, 2. lig takımından çok öte iyi bir profesyonel takım olduklarını açıkça gösterdiler. Düşük kapasitelerine rağmen ilk 60 dakika oyun disiplininden kopmayarak farklı sonuca rağmen alkışı hak ettiler.
Vaduz'un bu yapısı Rıza Çalımbay'ın sürpriz bir şekilde Sergen'le oyuna başlayıp daha ofansif futbol arzusunun önüne geçti.
Çok yıldızlı hücum düşüncesinin sıkıntılarını ilk yarıda defansta ve orta sahada zafiyet vererek iki kez çok acı hissetti.
Birincisi, Ailton başta herkes ileride top beklediği için topu taşımakta zorlanan Beşiktaş, orta sahayı Vaduz'a bırakmak zorunda kaldı. Gözler Kleberson'u aradı...

TAM YERİNDE DEĞİŞİKLİK
İkincisi, Vaduz ilk yarıda Beşiktaş'ın soluna yüklendi. Pancu'nun daha ileride oynama isteği nedeniyle yalnız kalan Adem Dursun adamını kaçırdı. Vaduz çok rahat kafa golü buldu. Gözler İbrahim Toraman'ı aradı.
Rıza Hoca çok yerinde Sergen-Mustafa Doğan değişikliğiyle ilk yarıdaki defans ve orta saha zafiyetini ikinci yarıda giderdi. Tempo ve verimlilik arttı. Ön liberodan forvet arkasına, asıl yerine dönen Ahmed Hassan ikinci golü bu değişiklikle attı.
Gözümüz tabii ki olay golcü Ailton'daydı. İlk yarıda şık golünü attı, oyundan alınırken hocasına sarılıp bu sefer yakışanı yaptı.
Yerine giren Ahmet Dursun da Tümer'in yaptığını yapıp, golünü atarak hocasını değişiklikte haklı çıkardı.
Ardından Adem Dursun ve Pancu da attığı gollerle zevkli geceye renk katarken şu mesajı verdiler: Rıza Hoca'ya gölge etmeyin başka ihsan istemez...